Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι κάτω από την πρόνοια του Θεού.Αρχή της αληθινής ζωής του ανθρώπου, είναι ο φόβος του Θεού.
Δεν μπορεί κανείς να πλησιάσει τον Θεό, αν δεν απομακρυνθεί από τον κόσμο.
«Έρευνάτε τας γραφάς» λέει ο απόστολος Παύλος
Η έρευνα των λόγων του Θεού, διδάσκει την γνώση του Θεού.
Όμως και το «πίστευε και μη ερεύνα» έχει ερμηνεία.
Είναι τόσο ανεξερεύνητα τα βάθη του Θεού, που για να μη χάνει κανείς τον χρόνο του ερευνώντας για τον Θεό, υπάρχει η πιο πάνω παρότρυνση από τον Κύριο.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.
Έχετε ένα παιδί 5 ετών και σας ρωτάει:
-Γιατί να τρώω αυτά που μου μαγειρεύετε; μπορεί να έχουν μέσα δηλητήριο! ή ρωτάει
-Και που το ξέρετε εσείς, ότι το νερό αυτό που μου δίνετε δεν είναι δηλητηριώδες;
Και αρχίζει να δυσπιστεί προς τους γονείς του και να ψάχνει χάνοντας τον καιρό του.
Και μένει χωρίς νερό και χωρίς φαγητό γι αρκετό καιρό και πεθαίνει.
Έτσι κι ο άνθρωπος, ρωτάει και δυσπιστεί και ψάχνει για την μοναδική Θεότητα, τον Δημιουργό του Σύμπαντος.
Στο αεροπλάνο όμως μπαίνει, χωρίς να ρωτήσει ούτε ποιος είναι ο πιλότος, ούτε ποιός μηχανικός έφτιαξε το αεροπλάνο.
Το ίδιο βέβαια, ισχύει και για το αυτοκίνητο, το πλοίο, τις μοτοσυκλέτες, τις πολυκατοικίες και τους ουρανοξύστες.
Κανένας δεν δυσπιστεί ως προς την άριστη κατασκευή τους και τους έχουν εμπιστοσύνη!!!
Ως προς τον Θεό όμως, όλοι δυσπιστούν.
Κι ο καιρός περνάει, δεν διαβάζουν και δεν πιστεύουν την Αγία Γραφή, δεν πηγαίνουν στην Θεία Λειτουργία, δεν εξομολογούνται, δεν κοινωνούν και στο τέλος πεθαίνουν και πάνε στην κόλαση.
Επειδή τώρα θα σας δημιουργηθεί άλλο ερώτημα το τι είναι κόλαση και τι είναι παράδεισος σας παραπέμπω στο κεφάλαιο
ΚΟΛΑΣΗ και ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
Ό,τι δεν βλέπουμε, δεν θα πεί ότι δεν υπάρχει και ό,τι δεν ακούμε δεν θα πεί ότι δεν μιλάει.
Μόνον ο Θεός, μπορεί να σε καταλάβει.
Κανένας άλλος.
Έρχεται πολλές φορές και σου χτυπά την πόρτα, τον βάζεις να καθίσει στο σαλόνι της ψυχής σου κι εσύ απορροφημένος από τις ασχολίες σου ξεχνάς τον Μεγάλο Επισκέπτη.
Εκείνος περιμένει να εμφανιστείς, περιμένει κι όταν πλέον αργήσεις πολύ, σηκώνεται και φεύγει.
Άλλη φορά του μιλάς από το παράθυρο, διότι δεν έχεις καιρό, ούτε να του ανοίξεις!
Ο άνθρωπος που δεν έχει Χριστό, όλα τα βλέπει δύσκολα και σκοτεινά.
Όταν η καρδιά δεν έχει Χριστό, έχει χώρο για χρήματα, για σπίτια και για οικόπεδα.
Ο Θεός εργάζεται μυστικά και δεν θέλει να επηρεάσει την ελευθερία του ανθρώπου.
Τα φέρνει έτσι και σιγά σιγά, πάει ο άνθρωπος εκεί που πρέπει.
Χωρίς το θέλημα του Θεού δεν κινείται ούτε φύλλο, ούτε ένα μικρό πετραδάκι.
Ο Θεός δεν σταματάει να δίνει καλές εμπνεύσεις στο μυαλό του κάθε ανθρώπου.
Ο Θεός είναι αποκάλυψη!!! Αυτή είναι η μεγαλύτερη γνώση.
Άλλες φορές φωτίζει τον ίδιο, άλλες στέλνει για παρηγοριά έναν άνθρωπο και άλλες του φανερώνει κάποιο σημείο.
Δεν πρέπει να έχουμε επιθυμίες ή σχέδια για τον εαυτό μας.
Η ζωή μας, ας είναι μια συνεχής ευχαριστία σ’ Εκείνον, για όλα όσα έκανε, κάνει και θα κάνει για μας.
Κι Εκείνος ξέρει, πότε πρέπει να βοηθήσει και πώς.
Να προσέχετε μόνο, το πώς θα περάσετε την σημερινή ημέρα.
Το αύριο, να το αφήνετε στην πρόνοια Του Θεού.
Έχει ο Θεός, να λέτε.
Ο Θεός, δεν ξεχωρίζει τον δίκαιο από τον αμαρτωλό, ούτε συγκρίνει τον πονηρό με τον αγαθό.
Βλέπει μόνο τη στιγμή που τον πλησιάζει, για να τον βηθήσει.
Ο Θεός είναι:
· Άγιος
· Ακατάληπτος
· Αδημιούργητος
· Αγέννητος
· Άναρχος
· Αθάνατος
· Άκτιστος
· Αμετάβλητος
· Αμόλυντος
· Αναλλοίωτος
· Αναμάρτητος
· Αιώνιος
· Άσπιλος
· Πάνσοφος
· Πανταχού Παρών
· Παντοδύναμος
· Τέλειος
· Ένας διότι η θεία φύση είναι αμέριστη
· Τριαδικός
Πατέρας Αγέννητος
Υιός γεννάται
Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται εκ του πατρός
Ο Θεός είναι Αδημιούργητος, δεν υπήρξε ποτέ χρονική στιγμή, που δεν υπήρχε.
Ο Χριστός σαν κεφαλή της Εκκλησίας έχει τρία αξιώματα: Προφήτης, Αρχιερεύς και Βασιλεύς. Ο Χριστός έχει δύο φύσεις:
· Τέλειος Θεός και
· Τέλειος άνθρωπος
1. Με αδιάβλητα πάθη (πείνα, δίψα, κόπωση) και
2. Απαλλαγμένος από διαβλητά πάθη (θυμό, εγωϊσμό, ανηθικότητα)
Ο χρόνος σχετίζεται με την δημιουργία, ενώ ο Θεός έχει την ύπαρξή Του από τον εαυτό Του, ανεξάρτητα από τον χρόνο.
Οι άνθρωποι που αρνούνται την ύπαρξη του Θεού, χαρακτηρίζονται από την Αγία Γραφή <<άφρονες>>.
Και το πιο κρυφό έγκλημα δεν ξεφεύγει από τον Βασιλιά του σύμπαντος. Αυτός ξέρει να το ξεσκεπάζει και άλλοτε το τιμωρεί την ίδια στιγμή και άλλοτε αναβάλλει την τιμωρία.
Tο ένα και μοναδικό πρόσωπο, που χώρισε την διαδρομή της ανθρωπότητας σε δύο μεγάλα τμήματα και αποτελεί την ανεπανάληπτη προσωπικότητα της παγκόσμιας ιστορίας, είναι ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός.
Είναι ο δημιουργός και αναδημιουργός του ανθρώπου.
Είναι το Α και το Ω, το θεμέλιο και η άγκυρα, το λιμάνι και η ασφάλεια του ανθρώπινου βίου.
Είναι η προσδοκία των εθνών και το κέντρο του σπερματικού λόγου στην προχριστιανική παγκόσμια φιλολογία.
Εγεννήθη, σαν σωτήρας της οικουμένης.
Έλαβε την ανθρώπινη σάρκα, για να την εξαγιάσει.
Έγινε τέλειος άνθρωπος, για να λυτρώσει και να θεώσει τον άνθρωπο, να τον αναδημιουργήσει και να τον σώσει.
Ήλθε στη γή:
· για να γεφυρώσει το χάσμα που χώριζε τη γή από τον ουρανό
· για να χαρίσει στον άνθρωπο πληρότητα
· να του γνωρίσει τον σκοπό, για τον οποίο πλάσθηκε
· να φωτίσει την σκέψη του
· να μεταμορφώσει την ανθρώπινη καρδιά
· να κάνει τον άνθρωπο <<καινή κτίση>>
· να τον καταστήσει πραγματικά ελεύθερο και ευτυχισμένο.
Υπέγραψε και επεσφράγισε με το αίμα της σταυρικής Του θυσίας την Καινή Διαθήκη.
Νίκησε με την ανάστασή Του την φθορά και τον θάνατο, εγγυόμενος τη μέλλουσα Ουράνιο Βασιλεία και την τρυφή του παραδείσου.
Εκατομύρια άνθρωποι Τον πίστεψαν και Τον πιστεύουν, ως προσωπικό Σωτήρα και Λυτρωτή και ζούν μέσα στην Εκκλησία Του, ως ο νέος περιούσιος λαός του Θεού, την πληρότητα της ζωής, το μοίρασμα της αγάπης και τη μέθεξη της αγιότητας.
Πολλοί Τον πολέμησαν.
Ακόμη περισσότεροι Τον αρνήθηκαν.
Όλοι τους χάθηκαν μέσα στη δίνη της ιστορίας.
Αν δεν βλέπετε το Χριστό σε όλα τα έργα και τις σκέψεις σας, είστε χωρίς Χριστό.
Ο Χριστός είναι:
· ο φίλος μας,
· ο αδελφός μας
· η χαρά
· η ζωή
· το φώς
· το φώς το αληθινό
· το Πάν.
·
Ο Χριστός δεν έχει:
· ούτε κατήφεια
· ούτε μελαγχολία
· ούτε ενδοστρέφεια.
Ο Χριστός στην ταπεινή, αδύνατη μα και πιστή ψυχή μου, δίνει:
· δύναμη
· φώς
· θάρρος
Άλλα θέλουν οι άνθρωποι και άλλα ο Θεός διατάζει.
Ο Θεός πάντα οδηγεί τον όμοιο, προς τον όμοιό του.
Εκείνος συνεχίζει, να είναι ο Ακαταμάχητος Βασιλέας, στον θρόνο της ανθρώπινης καρδιάς.
Τα μηνύματά Του είναι και παραμένουν διαχρονικά και αναλλοίωτα.
Η σημερινή ανθρωπότητα, φαίνεται να έχει ξεχάσει δυστυχώς το βαθύτατο νόημα που εμπερικλείει το μέγα γεγονός του ερχομού του Χριστού στον κόσμο και του χωρισμού της ιστορίας, στα δύο.
Πολλοί συνάνθρωποί μας, αρνούνται πεισματικά να διαιρέσουν και την προσωπική τους ζωή στα χρόνια πρίν Τον γνωρίσουν και σε εκείνα, που μπορούν ν’ ακολουθήσουν μετά την καθοριστική συνάντηση μαζί Του.
Ισχυρίζονται, ότι στη νέα εποχή, ο Χριστός δεν είναι απαραίτητος!!!
Τους αρκεί, που η τεχνολογία, η ανάπτυξη των επιστημών, η οικονομική ευρρωστία, η νέα τάξη πραγμάτων και τα διαρκώς εναλλασσόμενα πολιτικά μοντέλα, θα μπορέσουν κάποτε να τους εξασφαλίσουν την περιζήτητη ευτυχία!
Εκείνος μας προσεφέρθηκε και μας προσφέρεται.
· Εμείς… Του προσφέραμε τον εαυτό μας με ειλικρίνεια και ταπείνωση;
· Τι ανταποδίδουμε στην αγάπη Του;
· Τον βιώνουμε στην ζωή μας;
· Τον κάνουμε προσωπικό Σωτήρα και Λυτρωτή;
· Του δώσαμε την ψυχή μας;
· Γέμισε η καρδιά μας με τους <λόγους ζωής> Του;
· Βιώνουμε το ευαγγέλιό Του;
· Κάνουμε ειλικρινή και αυστηρή αυτοκριτική;
· Αναλογιζόμαστε τα σφάλματά μας;
· Γονατίζουμε ενώπιον της Ιεράς εικόνας Του;
· Με δάκρυα στα μάτια, Του ζητάμε συγνώμη όλοι για τις παραλείψεις, για τα αμαρτήματά μας, για την ανυπακοή μας και για την αστοχία μας να ζήσουμε όπως Εκείνος θα ήθελε;
· Του ζητάμε συγνώμη, για την αποτυχία της Χριστιανικής μας ιδιότητας;
· Τον ικετεύουμε, με όλη την δύναμη της ψυχής μας, να μας στείλει την χάρη και την ευλογία Του, προκειμένου να συνεχίσουμε τη ζωή μας με μεγαλύτερη πίστη, αφοσίωση και συνέπεια;
O Χριστός είναι ο μεγάλος φίλος μας, σαν αυτόν δεν έχουμε άλλον και στης ψυχής μας την ψυχή και στης καρδιάς τα φύλλα, δεν έχουμε αγάπη δεύτερη, δεν έχουμε αγάπη τρίτη.
Ο Θεός πάντοτε φροντίζει για το καλό μας.
Κι όταν λέω πάντοτε, εννοώ πάντοτε.
Έχουμε 100 δυσκολίες;
Ε! λοιπόν να ξέρετε ότι όλες - και οι 100 - συνεργούν για το καλό μας!
ΟΛΕΣ!
Διότι ο Ουράνιος Πατέρας μας φροντίζει πάντοτε για το καλό μας.
Καλημέρα Χριστέ μου να λές.
Είσαι πηγή χαράς, αλήθειας, δικαιοσύνης και αγάπης
Καλημέρα Χριστέ μου να λές.
Με ξυπνάς και μου δίνεις, την χαρά την ειρήνη και χίλια καλά.
Καλημέρα Χριστέ μου να λές.
Όσα χρόνια κι αν ζήσω, πάντα εσένα θα λατρεύω, πάντα εσένα θ’ αγαπώ κι αν θα φύγω απ’ τον κόσμο, θάσαι Εσύ στο πλευρό μου και πατέρας και φίλος στους αιώνας. Αμήν.
Ο Θεός και ο φόβος του Θεού, είναι ο θησαυρός μου και η ελπίδα μου, που ελαφρώνει τις συμφορές μου.
Άραγε, τι θα μπορούσαν να διηγηθούν οι ουρανοπολίτες του Αγίου Όρους, ή οι άγγελοι του ουρανού, που στέκονται αιώνια κοντά στον Κύριο και τον υμνολογούν;
Ο Χριστός μέσα στην Αγία Γραφή λέγεται:
· Οδός; διότι μέσω αυτού ανεβαίνουμε στον πατέρα.
· Αμνός; διότι θυσιάσθηκε για χάρη μας.
· Ζωή; διότι ενώ είμαστε νεκροί στην αμαρτία, μας έβγαλε από το σκοτάδι της πλάνης.
· Οίκος; διότι ζούμε μέσα σε Αυτόν.
· Ένοικος; διότι είμαστε ναοί Του.
Η θρησκεία του Χριστού, δεν μεταδίδει μόνον της χαράς το μήνυμα, αλλά και της χαράς την Δωρεά.
Δεν μιλάει και δεν διδάσκει μόνο για την χαρά και την ευτυχία, αλλά και την προσφέρει αυτή τη χαρά στον άνθρωπο.
Ξέρετε τι τρέμουν οι δαίμονες;
· Την νηστεία και την δίψα.
· Την ευχή του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού
· Το σημείο του σταυρού
· Την συχνή Θεία Μετάληψη και
· Την ακλόνητη πίστη στον Θεό.
Στα μάτια του Θεού δεν αξίζουν τίποτε, όσοι μελετούν και γνωρίζουν τον νόμο Του. Αξίζουν μόνο, όσοι τον πράττουν.
Ο Θεός όμως, πολλές φορές δεν θέλει την πράξη, αλλά την διάθεση.
Του αρκεί να σε δεί πρόθυμο να κάνεις την Εντολή Του.
Σκοπός της δημιουργίας;
Η δόξα του Θεού, διότι τα πάντα εν σοφία εποίησε.
Ο μεγάλος Κέπλερ, που αποκλήθηκε «νομοθέτης του ουρανού», όταν τελείωσε το συγκλονιστικό έργο του, έγραψε τα πιο κάτω λόγια:
«προτού αφήσω στο τραπέζι αυτό, όπου έκανα όλες τις έρευνές μου, δεν μου μένει παρά να σηκώσω τα μάτια μου και τα χέρια μου προς τον Ουρανό και να απευθύνω την ταπεινή προσευχή μου, προς τον Αυτουργό όλων των φώτων.
Όποιος λυγίζει τα γόνατα στον Δημιουργό, υψώνεται έως τα άστρα του Ουρανού».
Αυτό που ζητάει ο Θεός από μας:
· Δεν είναι το στάσιμο, αλλά η πορεία.
· Δεν είναι η επιτυχία, αλλά η προσπάθεια.
· Δεν είναι να κερδίζεις απλώς τις μάχες, αλλά να αγωνίζεσαι.
Για τρία πράγματα ευχαριστώ πολύ τον Θεό, έλεγε η τυφλή Έλλεν Κέλλερ:
1. Για το ότι μου χάρισε, την γνώση των έργων Του
2. Για το ότι μου άναψε, την φλόγα της πίστης μέσα στο σκοτάδι μου.
3. Για το ότι μπορώ να περιμένω μια άλλη ζωή-χαρούμενη, γεμάτη φώς και Θείο τραγούδι.
Η καμήλα το πρωϊ, γονατίζει για να την φορτώσουν και το βράδυ ξαναγονατίζει για να την ξεφορτώσουν.
Έτσι κι εμείς πρέπει να γονατίζουμε πρωϊ και βράδυ, ενώπιον του Θεού με προσευχή.
Πότε, για να ξαλαφρώσουμε από το φορτίο των αναγκών και των θλίψεων και πότε, για να πάρουμε δυνάμεις για το νέο φορτίο της ημέρας.
Η φύση του νερού είναι απαλή, ενώ της πέτρας είναι σκληρή.
Όταν όμως κρεμάσουμε το νερό και το βάλουμε να πέφτει πάνω στην πέτρα, την τρυπάει.
Έτσι είναι και ο λόγος του Θεού απαλός , ενώ η καρδιά του ανθρώπου σκληρή.
Ακούγοντας όμως ο άνθρωπος τον λόγο του Θεού κάθε μέρα να έρχεται από ψηλά, ανοίγεται η καρδιά του και γίνεται πράος και γαλήνιος.
Σε όποιο σπίτι δεν μπαίνει ο Χριστός….μπαινοβγαίνει ο ψυχίατρος.
Ψυχή και Χριστός, μας χρειάζονται.
Τα έχουμε και δεν μπορεί να μας τα πάρει κανείς, εκτός κι αν τα δώσουμε με το θέλημά μας.
Ο νόμος του Θεού, είναι για τον άνθρωπο, ότι οι σιδηροτροχιές και οι δρόμοι για τα οχήματα.
Η παραμικρή παρέκκλιση, προκαλεί τον εκτροχιασμό, τα ατυχήματα και την καταστροφή.
Άτομα και λαοί που τόλμησαν να παραβούν τον Νόμον αυτόν, είχαν κακό τέλος.
Αυτό μας διδάσκει η ιστορία και η καθημερινή ζωή.
Ο Θεός είναι παντού παρών και μας βλέπει, ό,τι κι αν κάνουμε.
Θεέ μου, να λές,
ακούω τη σιωπή και ακούω την φωνή Σου
ακούω τη σιωπή και συνομιλώ μαζί Σου
ακούω τη σιωπή και ζω κάτω από την σκιά Σου
ακούω τη σιωπή και θέλω νάρθω κοντά Σου
Είναι αδύνατον να γίνουμε άξιοι να χωρέσουμε μέσα μας την Θεία Χάρη, αν δεν βγάλουμε πρώτα τα πάθη που είναι μέσα στην ψυχή μας.
Όσο περισσότερη υπερηφάνεια έχουμε, τόσο λιγότερο χώρο καταλαμβάνει ο Θεός στην καρδιά μας.
Τίποτε δεν είναι πιο παράλογο, από το να κάνεις τον γενναίο, ενάντια στο Θεό.
Αν θελήσετε να κατορθώσετε οτιδήποτε, θα πρέπει να ξέρετε να παίρνετε αποφάσεις, έχοντας υπ’ όψιν και το θέλημα του Θεού.
Ο Ιησούς Χριστός μας έδωσε την χρυσή τομή:
Και μόνος και μαζί με τους άλλους.
Ο Θεός, όταν πρέπει, στέλνει κάποιον κοντά μας.
Όλοι είμαστε συνοδοιπόροι.
Με την επίκληση του ονόματος του Χριστού, σφυροκοπάμε το εγώ μας.
Ο Θεός, πρέπει να παρεμβάλλεται μεταξύ, του ανθρώπου και του σκοπού του.
Όχι ο σκοπός του, μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού.
Κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν, παρ’ όλη την θέληση και την αγάπη, η βοήθεια έρχεται μόνον όταν έλθει η ώρα του Θεού, μόνον από Εκέινον.
Όταν σκεπτόμαστε μόνιμα τον Θεό, τότε κι Εκείνος, μας σκέπτεται μόνιμα.
Κάθε πρωϊ, στην καινούργια σελίδα που ανοίγουμε, να βάζουμε την υπογραφή μας εν λευκώ.
Ότι θέλει ο Κύριος, ας γράψει.
Ο Κύριος επιτρέπει να δοκιμάζονται όσοι Τον αγαπούν, πρώτον για να δυναμώσει η πίστη τους σ’ Αυτόν και δεύτερον για να παραδειγματίζονται οι άλλοι.
Μέρα και νύχτα να ευλογούμε τον Θεό για τις Δωρεές που μας κάνει.
Μαζί Του, νικάμε τα πάντα
Να τα ξεχνάς όλα.
Να ενώνεσαι μαζί Του στην προσευχή και τότε θα παίρνεις τα μηνύματα και θα ξέρεις τον δρόμο.
Ο φόβος του Κυρίου, προσθέτει ημέρες.
Στον φόβο του Κυρίου, είναι η ισχυρή ελπίδα, ότι στα παιδιά Του θα δώσει καταφύγιο.
Ο φόβος του Κυρίου είναι πηγή ζωής, που απομακρύνει από παγίδες θανάτου.
Τα μάτια του Κυρίου είναι παντού και παρατηρεί κακούς και αγαθούς.
Η τιμωρία δεν συνιστά εκδικητικότητα του Θεού, αλλά καρπό της δικής μας αποστασίας.
Τα πιο όμορφα, που μας χάρισε ο Θεός, ούτε γράφτηκαν, ούτε ζωγραφίστηκαν, ούτε τραγουδήθηκαν.
Έμειναν και μένουν, δια μέσου των αιώνων, μόνο στην ψυχή, την καρδιά και το πνεύμα, όσων τα γεύτηκαν.
Δεν εκφράστηκαν ποτέ στην γή, παρά μόνο στον αόρατο κόσμο, διότι ο φθαρτός άνθρωπος, δεν έχει τα μέσα.
Τον Θεό, Τον αγαπάμε όπως Τον αισθανόμαστε.
Κι Εκείνος μας αγαπά, όπως είμαστε.
