Για την Σπουδαιότητα

Σπουδαίος είναι εκείνος που:

· Γίνεται καλύτερος, χωρίς διαταγές
· Χαίρεται, χωρίς να υποκρίνεται
· Μιλάει, χωρίς να περιαυτολογεί
· Δουλεύει, χωρίς να υποδουλώνεται
· Είναι ελεύθερος, χωρίς να γίνεται ασύδοτος
· Είναι τολμηρός, χωρίς επίδειξη
· Είναι εκδηλωτικός, χωρίς να είναι επιπόλαιος
· Παλεύει, χωρίς να απελπίζεται
· Είναι οδηγός, χωρίς να κοροϊδεύει
· Διαλέγει, χωρίς να περιφρονεί

Ο σπουδαίος άνθρωπος, δείχνεται μεγαλύτερος στην πτώση του, όπως και η σελήνη στην δύση της.

Για τον Πόνο και την Θλίψη

O πόνος είναι δεμένος, με την ανθρώπινη ζωή, είναι δεμένος με την αρμονία της φύσης.

Γι’ αυτό μη βιάζετε την αρμονία της φύσης.

Μετά την πτώση των πρωτόπλαστων και την απομάκρυνσή τους από τον παράδεισο, ο άνθρωπος δεν γεύεται μόνον την χαρά, όπως προηγουμένως αλλά και την λύπη.

Το αίσθημα του πόνου και της λύπης δοκιμάζουν όλοι οι άνθρωποι, άρχοντες και αρχόμενοι, πλούσιοι και φτωχοί, αμαρτωλοί και άγιοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Όταν περνάμε μια σκοτεινή σήραγγα, δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι στην άλλη άκρη, υπάρχει το φώς.

Πέφτουμε στην απελπισία και τα βλέπουμε όλα μαύρα και σκοτεινά.

Το ίδιο και στην ζωή.

Το φώς όμως του Χριστού, μας περιμένει στην άλλη άκρη και μας λέει, να είμαστε γενναίοι.

Όποιος αγαπά την τιμή του κόσμου, δεν μπορεί να αποφύγει τα αίτια της λύπης.

Ο πόνος, είναι δοκιμασία, είναι μέθοδος παιδαγώγησης του ανθρώπου και γύμνασμα πίστης.

Η παρούσα ζωή, είναι σαν το στάδιο και το γυμναστήριο των αθλητών του Θεού.

Δεν θα βρούμε, ούτε έναν άνθρωπο στον πλανήτη μας που να μην έχει νιώσει τον πόνο.

Όπως δεν υπάρχει, ούτε μια σταγόνα θαλασσινού νερού, που να μην περιέχει αλάτι, έτσι δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μη έχει γνωρίσει τον πόνο και την θλίψη.

Δεν μας ρωτάει αν τον θέλουμε ή όχι ή αν μας αρέσει η αν τον μισούμε, δεν τον νοιάζει αν τον περιμένουμε ή αν είμαστε απροετοίμαστοι να τον δεχτούμε.

Δεν έρχεται ποτέ να μας ψυχαγωγήσει, να μας ξεκουράσει ή να μας ευχαριστήσει.

Άλλες φορές υποφέρεται, άλλες όχι, άλλες φορές εκείνοι που τον δέχονται χάνουν τον ύπνο και την όρεξή τους, την ηρεμία και την χαρά τους, ακόμη και τον έλεγχο του εαυτού τους.

Ο πόνος που δεν ανακουφίζεται, κουράζει, παραλύει, διαλύει και σακατεύει τον άνθρωπο.

Τον κάνει να δυσανασχετεί, να διαμαρτύρεται, να βαρυγκομά, να καλεί τρίτους σε βοήθεια, να ζητάει τρόπους και μέσα, να τον αντιμετωπίσει.

Φτάνει σε πίπεδα απόγνωσης και συνήθως λέει:
«Δεν μπορώ άλλο, δεν έχει νόημα η ζωή μου και σκέπτεται διαρκώς και ζητάει τον θάνατο».

Ο Κύριος επιτρέπει, να δοκιμάζονται όσοι Τον αγαπούν, πρώτον, για να δυναμώσει η πίστη τους σ’ Αυτόν και δεύτερον για να παραδειγματίζονται οι γύρω.

Όταν ο άνθρωπος υποφέρει πολύ, δεν έχει πίστη στον Θεό και δεν στηρίζεται από την χάρη Του, τότε ο πόνος του γίνεται πραγματικό μαρτύριο και τυραννία στη ζωή.

Όμως ο πόνος αυτός, ακόμη και τότε δεν αποβαίνει επιζήμιος!

Όπως το καμίνι δεν μπορεί να αλλάξει το χρυσάφι, έτσι και τον γενναίο και τον έχοντα πίστη στον Θεό, δεν μπορεί να τον διαφθείρει ο πόνος.

Τον πόνο λοιπόν δεν πρέπει ούτε να τον φοβόμαστε, ούτε να τον αποφεύγουμε.

Όταν το σώμα πονάει πολύ, το μυαλό στρέφεται στην σκέψη και την προσοσχή τους οι άνθρωποι την στρέφουν στο πνεύμα, στην ψυχή τους, που δεν έδιναν ποτέ πρίν σημασία.

Σηκώνουν το βλέμμα τους στον Θεό, γίνονται προσεκτικοί στη ζωή τους, δεν αδικούν, δεν κακολογούν, δεν κρατούν κακία, αποκτούν υπομονή, ηρεμία, ευγένεια, καλοσύνη.

Γίνονται άλλοι άνθρωποι.

Είσαι άρρωστος;
να χαίρεσαι, διότι ο Θεός είναι κοντά σου, διότι αυτόν που αγαπά ο Κύριος τον παιδεύει
(Εβρ ιβ 6)

Εσαι φτωχός;
να χαίρεσαι, διότι θα σε δεχθούν τα καλά του φτωχού Λάζαρου

Ατιμάζεσαι, για το όνομα του Ιησού Χριστού;
να χαίρεσαι, διότι η καταισχύνη σου αυτή, εις άγγελου δόξα θα μεταβληθεί
(Μεγας Βασίλειος)

Η λύπη και τα κλάματα είναι αδυναμίες και δεν πρέπει να βασιλεύουν με κανένα τρόπο στο σπίτι του φιλόσοφου ή του ποιητή.

Ο πόνος, είναι το σχολείο της ζωής.

Όταν έρχεται η συμφορά, ο σοφός άνθρωπος δεν θρηνεί, αλλά ρίχνεται στην μάχη να επανορθώσει.

Τις συμφορές, πότε τις έχει ο ένας και πότε ο άλλος.

Να χαίρεστε λίγο στις χαρές και στα κακά να μην πολυλυπάστε.

Όταν είσαι ευτυχισμένος πρέπει να είσαι μετριόφρων, ενώ όταν δυστυχείς να είσαι φρόνιμος

Να μη κοροϊδεύεις αυτόν που δυστυχεί, διότι σε λίγο θα έρθει η σειρά σου.

Χρειάζονται κάποτε τα δάκρυα, για να ξεπλύνουν τα μάτια μας να βλέπουν καθαρά.

Όταν την λύπη την μοιράζεσαι, είναι μισή λύπη.
Όταν αντίστοιχα την χαρά μοιράζεσαι, έχεις διπλή χαρά.

Ο πόνος είναι ένα αλέτρι που ανοίγει στην ψυχή, μυστηριώδη αυλάκια, για να μπεί η Θεία Χάρη.

Ο πόνος, κάνει τους ανθρώπους καλύτερους.

Όταν ο Θεός βάζει δάκρυ στο μάτι σου, είναι διότι θέλει να δημιουργηθεί ουράνιο τόξο στην καρδιά σου.

Οι ίδιες θλίψεις ενώνουν τους ανθρώπους, χίλιες φορές περισσότερο από
τις ίδιες χαρές.

Πολλοί έχουν υποστεί πολλές θλίψεις για δυστυχίες, που δεν ήρθαν ποτέ.

Οι δοκιμασίες της ζωής κάνουν σε μας, ότι κάνουν οι καταιγίδες στις βελανιδιές: μας ριζώνουν.

Και ό,τι κάνει η φωτιά στις ζωγραφιές της πορσελάνης:
τις κάνουν διαρκείς.

Ο πόνος, είναι μια παγκόσμια γλώσσα, που μιλάει στις ψυχές.

Όταν έχεις πονέσει, μπορείς να μιλήσεις και να σε καταλάβουν, όλοι οι άνθρωποι της γής.

Όσο λιγότερο σκεφτόμαστε τον εαυτό μας, τόσο λιγότερο δυστυχισμένοι είμαστε.

Όταν το φεγγάρι γεμίσει από φώς, να περιμένεις πως θα σβηστεί.

Όμως όταν χαθεί στον ουρανό και σβηστεί, ξέρεις ότι γρήγορα θα γεμίσει.

Έτσι είναι και η θλίψη, δεν διαρκεί αιώνια.

Μη ταράζεσαι, αν σε χτυπούν οι συμφορές και οι πόνοι.

Ο Κύριος, είναι ο κλαδευτής και ο πάνσοφος τεχνίτης, που παίρνοντάς σου την ψυχή στα χέρια Του, θα την σμιλέψη, ώστε να λάμψουν κάλλη μαγικά και θα τη ντύσει με χρυσή λαμπρή στολή.,

Η άνεση και η καλοπέραση, συνήθως οδηγούν στην νωθρότητα, ενώ το κέρδος από τις δοκιμασίες, είναι μεγάλο.

Γεννηθήτω το θέλημά Σου Θεέ μου, να λέμε με εμπιστοσύνη.

Ό,τι κι αν μας συμβαίνει, δεν πρέπει να φοβόμαστε.

Με το να προσευχόμαστε στο Θεό και να Του λέμε: γεννηθήτω το θέλημά Σου, όλα μας τα προβλήματα τα αφήνουμε πάνω Του, για να τα λύσει Εκείνος.

Επέρχεται κορεσμός, ακόμη και στην λύπη.
Οι άνθρωποι από τις θλίψεις, γρήγορα γερνάνε

Ποτέ να μη λέτε:
“Γιατί να περνάω τόσες θλίψεις στην ζωή μου’; και

Οταν βλέπετε ανθρώπους με μεγάλα προβλήματα και αρρώστιες, ποτέ να μη λέτε:

“Γιατί να περνάνε τόσα βάσανα, αυτοί οι άνθρωποι”;

Αλλά να παρακαλάτε τον Θεό να σας χαρίσει το φώς στα μάτια της ψυχής σας, για να μπορέσετε να δείτε στην αντίπερα όχθη.

Τότε θα μπορείτε και να δικαιολογήσετε τα γενόμενα εδώ στη γη, διότι τα πάντα, ακολουθούν το σχέδιο του Θεού.

Την ώρα του προβλήματος και της κρίσεως, μην ανοίξεις το στόμα σου.

Μην πείς τίποτε.

Ότι έχεις να πείς πές το στους αγγέλους, να το πάνε στα Πόδια του Κυρίου.

Και ζήτησέ του άγγελον ειρήνης, για να ειρηνεύσεις.

Ο πόνος, είναι εκείνος που επιτρέπει την ελευθερία

Πάντα προς τα μπρός, έστω και με βήμα χελώνας.

Δεν ξεκουράζονται τόσο πολύ εκείνοι που γελούν, αλλά και αυτοί που κλαίνε υπέρ φίλων ή των δικών τους ανθρώπων.

Κι αν δεν το πιστεύεις αυτό που λέω δοκίμασε να σταματήσεις τα δάκρυά τους και τότε θα δείς ότι στενοχωρούνται, σαν να έπαθαν πολύ μεγάλο κακό.

Η αγοραία αγάπη, είναι ασθένεια.

Όταν ένας άνθρωπος είναι κακός, δεν πρέπει να μισούμε αυτόν, αλλά να μισούμε την κακία του.

Διότι ο άνθρωπος είναι έργον Του Θεού, ενώ έργο του διαβόλου, είναι να σπείρει την έχθρα μεταξύ του γιατρού και του ασθενούς, για να μη γίνει ποτέ καλά ο ασθενής.

Όταν ο γιατρός μισεί τον άρρωστο και ο άρρωστος αποστρέφεται τον γιατρό, τότε πώς θα γίνει καλά ο άρρωστος, όταν ούτε ο άρρωστος καλεί τον γιατρό για εξέταση, ούτε και ο γιατρός επισκέπτεται τον ασθενη, για να τον γιατρέψει.

Η γνήσια αγάπη δίνει ευχαρίστηση και αποβλέπει στο συμφέρον των αγαπώμενων.

Η αγάπη, είναι δημιουργός αρετής και μπορεί να μας φέρει πολλά αγαθά, ούτως ώστε να έχουμε ανεξάντλητον τον καρπό της, ο οποίος θα είναι πάντα ανθηρός και ποτέ δεν θα μαραίνεται.

Κατ αυτόν τον τρόπον θα κερδίσουμε και τα αιώνια αγαθά, τα οποία εύχομαι να απολαύσουμε Χάριν φιλανθρωπίας του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, μετα του Πατρός και του Αγίου και Αγαθού Πνεύματος στους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Για τα λάθη

Ο λαός και ιδιαίτερα οι γυναίκες λένε ότι πίσω από ένα επιτυχημένο άνδρα, κρύβεται μια έξυπνη γυναίκα.

Συμφωνούμε και επαυξάνουμε.

Πίσω από τις επιτυχίες όμως γενικά όλων των ανθρώπων, κρύβονται εκτός των άλλων και τα διδακτικά λάθη του παρελθόντος!

Πέσατε σε λάθος;
Δεν πειράζει.
Το λάθος είναι ανθρώπινο.
Ξανασηκωθείτε.
Μην απελπίζεστε.
Να μην σας στενοχωρούν και να μην σας απογοητεύουν τα λάθη σας.
Κερδίστε από αυτά.
Στην επόμενη ευκαιρία, θα είστε πιο δυνατοί και δεν θα κάνετε τα ίδια, διότι όπως λέει ο λαός σήμερα:
“το δις εξαμαρτείν ούκ ανθρώπου! σοφού”.

Ανθρώπου! ανθρώπου! δεν έκανα λάθος!!! διότι άνθρωπος δεν είναι μόνον ο άνδρας, αλλά και η γυναίκα.

Αυτός που δεν δημιουργεί, δεν κάνει λάθη.

Αυτός που δεν κάνει τίποτε, δεν κάνει λάθη.

Κι αυτός που δεν κάνει λάθη, δεν διδάσκεται.

Προσέξτε από τα πιθανά μικρά ή μεγάλα λάθη, που ενδεχομένως θα κάνετε στην ζωή σας και τα οποία ίσως σας καταστήσουν ενόχους.

Τα λάθη πληρώνονται, αλλά μπορείτε να τα παζαρέψετε, αν αναγνωρίσετε εγκαίρως τα λάθη του χθές.
Έτσι σήμερα και αύριο, θα είστε σοφότεροι.

Τα λάθη δεν πρέπει να μας επηρεάζουν, να μας απογοητεύουν και να εμποδίζουν την πορεία μας προς τα εμπρός.

Δεν είναι ολοκληρωτική καταστροφή.

Είναι το ενισχυτικό της εμπειρίας μας.

Από λάθη μπορεί να χάσουμε όλη την περιουσία μας, αλλά θα κερδίσουμε γνώσεις και θα αποκτήσουμε εμπειρίες, που θα μας χρειαστούν στην ουσιαστική πλευρά της ζωής.

Ρωτήστε όλους τους επιτυχημένους, αν έκαναν λάθη στην ζωή τους.
Δεν θα βρείτε ούτε έναν, που να μην έχει κάνει λάθη.

Τα λάθη, αν μας διδάξουν, γίνονται σκαλοπάτια της σκάλας που λέγεται επιτυχία.

Μπορούν να γίνουν τα διαμάντια που χαράζουν στο μάρμαρο της ζωής, τον δρόμο προς την επιτυχία.

Τα λάθη που μας πόνεσαν περισσότερο, είναι ακόμη καλύτερα, διότι μας διδάσκουν ακόμη περισσότερο.

Εσείς οι γυναίκες άραγε πόσες φορές έχετε καεί από την κουζίνα του σπιτιού σας;

Κάνατε κάποιο λάθος και καήκατε.

Την ανάβετε ξανά όμως, και προσέχετε περισσότερο τον εαυτό σας και τους άλλους και διδάσκετε το μικρό παιδί που μένει μαζί σας, πώς να την αποφεύγει, γιατί κάνει τζήζ!!!

Όσο περισσότερο υποφέρει από τα λάθη μας το σώμα, τόσο περισσότερο ωφελείται η ψυχή.

Τις περισσότερες γνώσεις μας, τις οφείλουμε στα σφάλματά μας.

Δεν είναι καλό να κάνει κανείς λάθη, αλλά δεν είναι και κακό.

Λάθη έκαναν, όλοι οι μεγάλοι άνθρωποι της ιστορίας μας.

Στην επανόρθωση των λαθών μας, διαθέτουμε το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μας.

Λίγο μετά το λάθος, όλοι απορούν πως έγινε κι έπεσαν μέσα σ’ αυτό.

Οι ακαδημαϊκά και κοινωνικά αμόρφωτοι, τρέχουν να κατακρίνουν το λάθος.

Κανένας λογικός άνθρωπος όμως, δεν κατακρίνει το λάθος.

Λάθη κάνουν, αυτοί που δημιουργούν.

Όταν δημιουργούν και επιτυγχάνουν οι άνθρωποι, σημαίνει ότι έχουν λάβει, όλα τα μέτρα τους.

Γιατί;

Διότι είχαν στο μυαλό τους, όλα τα παλαιά λάθη που έκαναν.

Δεν κάνουν λάθη, αυτοί που δεν κάνουν τίποτε.

Συχνά το κίνητρο ενός λάθους, είναι χειρότερο από αυτό του λάθους.

Οι αδύνατοι έχουν σαν όπλο τα λάθη εκείνων, που νομίζουν ότι είναι δυνατοί.

Εκείνοι που δεν αισθάνονται ντροπή για τα λάθη τους, είναι σαν να τα επαναλαμβάνουν δύο φορές.

Προτιμώ τα λάθη που με κάνουν ταπεινό, από τις επιτυχίες που μου ανάβουν τον εγωϊσμό.

Όταν τα όνειρά σου, τα γκρεμίσουν άλλοι, έχεις την ψυχή σου να τα χτίσεις πάλι.

Όταν όμως τα όνειρά σου τα γκρεμίσεις μόνος σου, με ψυχή καταβεβλημένη , πώς θα τα ξαναχτίσεις;

Για την θέληση

Η θέληση, είναι ιδρυτική δύναμη.

Υπάρχουν τρείς κατηγορίες ανθρώπων:
1. Αυτοί που θέλουν
2. Αυτοί που λένε αδύνατον και
3. Αυτοί που δεν μπορούν.

Οι πρώτοι, κάνουν ότι θελήσουν.
Οι δεύτεροι, αρνούνται το κάθε τι και
Οι τρίτοι, αποτυγχάνουν στο κάθε τι.

Εσείς σε ποια κατηγορία ανήκετε;

Όπου υπάρχει ένα θέλω, υπάρχει και ένας δρόμος.

Θέλω αρκετά δυνατά, αρκετό χρόνο και λαμβάνω την επιτυχία.

Η θέληση, είναι χάρισμα, είναι δώρο.

Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος.

Ακόμη και ο αδύνατος αν θελήσει, γίνεται ισχυρός.

Με την θέληση…..μπορούμε.

Η θέληση είναι δύναμη, όταν είναι αδιάφορη μπροστά στα γεγονότα και όταν είναι πειθαρχική.

Γίνεται ακόμη πιο δυνατή, όταν στο μυαλό μας έχουμε και τα οφέλη, που θα προκύψουν από τις προσπάθειες.

Όσοι δεν έχουν θέληση και αποτυγχάνουν, τα βάζουν με την τύχη.

Ότι έγινε και γίνεται στην ζωή μας, προέρχεται από την θέληση.

Είναι η δύναμη, που διευθύνει τις άλλες δυνάμεις.

Ο άνθρωπος, γίνεται υπεράνθρωπος.

Είναι ο θεμέλιος λίθος του οικοδομήματος, της ανθρώπινης τελειότητος.

Αυτός που θέλει, προσπερνάει όλα τα εμπόδια, λυγίζει τις αντιστάσεις και φτάνει στον σκοπό του.

Κι ο γέρος ακόμη, αν έχει θέληση, μπορεί να κάνει πράγματα, που δεν θα το φαντάζοταν ποτέ.

Τίποτε δεν είναι αδύνατον στον άνθρωπο, που θέλει.

Η ιδοφυϊα έρχεται δεύτερη, μετά την θέληση.

Τίποτε δεν είναι αδύνατο στον άνθρωπο που θέλει, διότι ακόμη και τα εμπόδια, γίνονται ευκαιρίες.

Όλη η διαφορά μεταξύ αποτυχίας και επιτυχίας, είναι η θέληση.

Για τα θαύματα

Το Άγιο Φώς είναι το μεγαλύτερο θαύμα, το οποίο γίνεται κάθε χρόνο.

Θαύματα, είναι τα γεγονότα εκείνα που υπερβαίνουν τις ανθρώπινες δυνατότητες και δεν εξηγούνται με τους φυσικούς νόμους.

Θαύμα, είναι και η κανονική πορεία των πραγμάτων, όπως την θέλει ο Θεός.

Αυτό που εμείς οι άνθρωποι λέμε θαύμα, για το Θεό είναι το φυσικό.


Για να γίνει ένα θαύμα, πρέπει να αγαπάμε.

Στα παλιά χρόνια, που γίνονταν πολλά θαύματα, υπήρχε ανάγκη να ριζώσει η πίστη στον κόσμο, ενώ στις μέρες μας
η πίστη, δεν έχει τόση ανάγκη από θαύματα.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε, ότι τα πάντα είναι θαυμαστά.

Ένα από τα θαύματα, που δεν βλέπουμε και γίνεται πολλές φορές, είναι η μετατροπή του άρτου και του οίνου, σε σώμα και αίμα Χριστού, στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.

Για τον Θεό

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι κάτω από την πρόνοια του Θεού.

Αρχή της αληθινής ζωής του ανθρώπου, είναι ο φόβος του Θεού.

Δεν μπορεί κανείς να πλησιάσει τον Θεό, αν δεν απομακρυνθεί από τον κόσμο.

«Έρευνάτε τας γραφάς» λέει ο απόστολος Παύλος

Η έρευνα των λόγων του Θεού, διδάσκει την γνώση του Θεού.

Όμως και το «πίστευε και μη ερεύνα» έχει ερμηνεία.

Είναι τόσο ανεξερεύνητα τα βάθη του Θεού, που για να μη χάνει κανείς τον χρόνο του ερευνώντας για τον Θεό, υπάρχει η πιο πάνω παρότρυνση από τον Κύριο.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.
Έχετε ένα παιδί 5 ετών και σας ρωτάει:
-Γιατί να τρώω αυτά που μου μαγειρεύετε; μπορεί να έχουν μέσα δηλητήριο! ή ρωτάει
-Και που το ξέρετε εσείς, ότι το νερό αυτό που μου δίνετε δεν είναι δηλητηριώδες;

Και αρχίζει να δυσπιστεί προς τους γονείς του και να ψάχνει χάνοντας τον καιρό του.

Και μένει χωρίς νερό και χωρίς φαγητό γι αρκετό καιρό και πεθαίνει.

Έτσι κι ο άνθρωπος, ρωτάει και δυσπιστεί και ψάχνει για την μοναδική Θεότητα, τον Δημιουργό του Σύμπαντος.

Στο αεροπλάνο όμως μπαίνει, χωρίς να ρωτήσει ούτε ποιος είναι ο πιλότος, ούτε ποιός μηχανικός έφτιαξε το αεροπλάνο.
Το ίδιο βέβαια, ισχύει και για το αυτοκίνητο, το πλοίο, τις μοτοσυκλέτες, τις πολυκατοικίες και τους ουρανοξύστες.

Κανένας δεν δυσπιστεί ως προς την άριστη κατασκευή τους και τους έχουν εμπιστοσύνη!!!

Ως προς τον Θεό όμως, όλοι δυσπιστούν.

Κι ο καιρός περνάει, δεν διαβάζουν και δεν πιστεύουν την Αγία Γραφή, δεν πηγαίνουν στην Θεία Λειτουργία, δεν εξομολογούνται, δεν κοινωνούν και στο τέλος πεθαίνουν και πάνε στην κόλαση.

Επειδή τώρα θα σας δημιουργηθεί άλλο ερώτημα το τι είναι κόλαση και τι είναι παράδεισος σας παραπέμπω στο κεφάλαιο
ΚΟΛΑΣΗ και ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.

Ό,τι δεν βλέπουμε, δεν θα πεί ότι δεν υπάρχει και ό,τι δεν ακούμε δεν θα πεί ότι δεν μιλάει.

Μόνον ο Θεός, μπορεί να σε καταλάβει.
Κανένας άλλος.

Έρχεται πολλές φορές και σου χτυπά την πόρτα, τον βάζεις να καθίσει στο σαλόνι της ψυχής σου κι εσύ απορροφημένος από τις ασχολίες σου ξεχνάς τον Μεγάλο Επισκέπτη.
Εκείνος περιμένει να εμφανιστείς, περιμένει κι όταν πλέον αργήσεις πολύ, σηκώνεται και φεύγει.

Άλλη φορά του μιλάς από το παράθυρο, διότι δεν έχεις καιρό, ούτε να του ανοίξεις!

Ο άνθρωπος που δεν έχει Χριστό, όλα τα βλέπει δύσκολα και σκοτεινά.

Όταν η καρδιά δεν έχει Χριστό, έχει χώρο για χρήματα, για σπίτια και για οικόπεδα.

Ο Θεός εργάζεται μυστικά και δεν θέλει να επηρεάσει την ελευθερία του ανθρώπου.

Τα φέρνει έτσι και σιγά σιγά, πάει ο άνθρωπος εκεί που πρέπει.

Χωρίς το θέλημα του Θεού δεν κινείται ούτε φύλλο, ούτε ένα μικρό πετραδάκι.

Ο Θεός δεν σταματάει να δίνει καλές εμπνεύσεις στο μυαλό του κάθε ανθρώπου.

Ο Θεός είναι αποκάλυψη!!! Αυτή είναι η μεγαλύτερη γνώση.

Άλλες φορές φωτίζει τον ίδιο, άλλες στέλνει για παρηγοριά έναν άνθρωπο και άλλες του φανερώνει κάποιο σημείο.

Δεν πρέπει να έχουμε επιθυμίες ή σχέδια για τον εαυτό μας.

Η ζωή μας, ας είναι μια συνεχής ευχαριστία σ’ Εκείνον, για όλα όσα έκανε, κάνει και θα κάνει για μας.

Κι Εκείνος ξέρει, πότε πρέπει να βοηθήσει και πώς.

Να προσέχετε μόνο, το πώς θα περάσετε την σημερινή ημέρα.
Το αύριο, να το αφήνετε στην πρόνοια Του Θεού.
Έχει ο Θεός, να λέτε.

Ο Θεός, δεν ξεχωρίζει τον δίκαιο από τον αμαρτωλό, ούτε συγκρίνει τον πονηρό με τον αγαθό.
Βλέπει μόνο τη στιγμή που τον πλησιάζει, για να τον βηθήσει.

Ο Θεός είναι:

· Άγιος
· Ακατάληπτος
· Αδημιούργητος
· Αγέννητος
· Άναρχος
· Αθάνατος
· Άκτιστος
· Αμετάβλητος
· Αμόλυντος
· Αναλλοίωτος
· Αναμάρτητος
· Αιώνιος
· Άσπιλος
· Πάνσοφος
· Πανταχού Παρών
· Παντοδύναμος
· Τέλειος
· Ένας διότι η θεία φύση είναι αμέριστη
· Τριαδικός
Πατέρας Αγέννητος
Υιός γεννάται
Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται εκ του πατρός

Ο Θεός είναι Αδημιούργητος, δεν υπήρξε ποτέ χρονική στιγμή, που δεν υπήρχε.
Ο Χριστός σαν κεφαλή της Εκκλησίας έχει τρία αξιώματα: Προφήτης, Αρχιερεύς και Βασιλεύς. Ο Χριστός έχει δύο φύσεις:

· Τέλειος Θεός και
· Τέλειος άνθρωπος
1. Με αδιάβλητα πάθη (πείνα, δίψα, κόπωση) και
2. Απαλλαγμένος από διαβλητά πάθη (θυμό, εγωϊσμό, ανηθικότητα)

Ο χρόνος σχετίζεται με την δημιουργία, ενώ ο Θεός έχει την ύπαρξή Του από τον εαυτό Του, ανεξάρτητα από τον χρόνο.

Οι άνθρωποι που αρνούνται την ύπαρξη του Θεού, χαρακτηρίζονται από την Αγία Γραφή <<άφρονες>>.

Και το πιο κρυφό έγκλημα δεν ξεφεύγει από τον Βασιλιά του σύμπαντος. Αυτός ξέρει να το ξεσκεπάζει και άλλοτε το τιμωρεί την ίδια στιγμή και άλλοτε αναβάλλει την τιμωρία.

Tο ένα και μοναδικό πρόσωπο, που χώρισε την διαδρομή της ανθρωπότητας σε δύο μεγάλα τμήματα και αποτελεί την ανεπανάληπτη προσωπικότητα της παγκόσμιας ιστορίας, είναι ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός.

Είναι ο δημιουργός και αναδημιουργός του ανθρώπου.

Είναι το Α και το Ω, το θεμέλιο και η άγκυρα, το λιμάνι και η ασφάλεια του ανθρώπινου βίου.

Είναι η προσδοκία των εθνών και το κέντρο του σπερματικού λόγου στην προχριστιανική παγκόσμια φιλολογία.

Εγεννήθη, σαν σωτήρας της οικουμένης.

Έλαβε την ανθρώπινη σάρκα, για να την εξαγιάσει.

Έγινε τέλειος άνθρωπος, για να λυτρώσει και να θεώσει τον άνθρωπο, να τον αναδημιουργήσει και να τον σώσει.

Ήλθε στη γή:
· για να γεφυρώσει το χάσμα που χώριζε τη γή από τον ουρανό
· για να χαρίσει στον άνθρωπο πληρότητα
· να του γνωρίσει τον σκοπό, για τον οποίο πλάσθηκε
· να φωτίσει την σκέψη του
· να μεταμορφώσει την ανθρώπινη καρδιά
· να κάνει τον άνθρωπο <<καινή κτίση>>
· να τον καταστήσει πραγματικά ελεύθερο και ευτυχισμένο.

Υπέγραψε και επεσφράγισε με το αίμα της σταυρικής Του θυσίας την Καινή Διαθήκη.

Νίκησε με την ανάστασή Του την φθορά και τον θάνατο, εγγυόμενος τη μέλλουσα Ουράνιο Βασιλεία και την τρυφή του παραδείσου.

Εκατομύρια άνθρωποι Τον πίστεψαν και Τον πιστεύουν, ως προσωπικό Σωτήρα και Λυτρωτή και ζούν μέσα στην Εκκλησία Του, ως ο νέος περιούσιος λαός του Θεού, την πληρότητα της ζωής, το μοίρασμα της αγάπης και τη μέθεξη της αγιότητας.

Πολλοί Τον πολέμησαν.
Ακόμη περισσότεροι Τον αρνήθηκαν.
Όλοι τους χάθηκαν μέσα στη δίνη της ιστορίας.

Αν δεν βλέπετε το Χριστό σε όλα τα έργα και τις σκέψεις σας, είστε χωρίς Χριστό.

Ο Χριστός είναι:

· ο φίλος μας,
· ο αδελφός μας
· η χαρά
· η ζωή
· το φώς
· το φώς το αληθινό
· το Πάν.
·
Ο Χριστός δεν έχει:

· ούτε κατήφεια
· ούτε μελαγχολία
· ούτε ενδοστρέφεια.

Ο Χριστός στην ταπεινή, αδύνατη μα και πιστή ψυχή μου, δίνει:

· δύναμη
· φώς
· θάρρος

Άλλα θέλουν οι άνθρωποι και άλλα ο Θεός διατάζει.

Ο Θεός πάντα οδηγεί τον όμοιο, προς τον όμοιό του.

Εκείνος συνεχίζει, να είναι ο Ακαταμάχητος Βασιλέας, στον θρόνο της ανθρώπινης καρδιάς.

Τα μηνύματά Του είναι και παραμένουν διαχρονικά και αναλλοίωτα.

Η σημερινή ανθρωπότητα, φαίνεται να έχει ξεχάσει δυστυχώς το βαθύτατο νόημα που εμπερικλείει το μέγα γεγονός του ερχομού του Χριστού στον κόσμο και του χωρισμού της ιστορίας, στα δύο.

Πολλοί συνάνθρωποί μας, αρνούνται πεισματικά να διαιρέσουν και την προσωπική τους ζωή στα χρόνια πρίν Τον γνωρίσουν και σε εκείνα, που μπορούν ν’ ακολουθήσουν μετά την καθοριστική συνάντηση μαζί Του.

Ισχυρίζονται, ότι στη νέα εποχή, ο Χριστός δεν είναι απαραίτητος!!!

Τους αρκεί, που η τεχνολογία, η ανάπτυξη των επιστημών, η οικονομική ευρρωστία, η νέα τάξη πραγμάτων και τα διαρκώς εναλλασσόμενα πολιτικά μοντέλα, θα μπορέσουν κάποτε να τους εξασφαλίσουν την περιζήτητη ευτυχία!

Εκείνος μας προσεφέρθηκε και μας προσφέρεται.

· Εμείς… Του προσφέραμε τον εαυτό μας με ειλικρίνεια και ταπείνωση;
· Τι ανταποδίδουμε στην αγάπη Του;
· Τον βιώνουμε στην ζωή μας;
· Τον κάνουμε προσωπικό Σωτήρα και Λυτρωτή;
· Του δώσαμε την ψυχή μας;
· Γέμισε η καρδιά μας με τους <λόγους ζωής> Του;
· Βιώνουμε το ευαγγέλιό Του;
· Κάνουμε ειλικρινή και αυστηρή αυτοκριτική;
· Αναλογιζόμαστε τα σφάλματά μας;
· Γονατίζουμε ενώπιον της Ιεράς εικόνας Του;
· Με δάκρυα στα μάτια, Του ζητάμε συγνώμη όλοι για τις παραλείψεις, για τα αμαρτήματά μας, για την ανυπακοή μας και για την αστοχία μας να ζήσουμε όπως Εκείνος θα ήθελε;
· Του ζητάμε συγνώμη, για την αποτυχία της Χριστιανικής μας ιδιότητας;
· Τον ικετεύουμε, με όλη την δύναμη της ψυχής μας, να μας στείλει την χάρη και την ευλογία Του, προκειμένου να συνεχίσουμε τη ζωή μας με μεγαλύτερη πίστη, αφοσίωση και συνέπεια;

O Χριστός είναι ο μεγάλος φίλος μας, σαν αυτόν δεν έχουμε άλλον και στης ψυχής μας την ψυχή και στης καρδιάς τα φύλλα, δεν έχουμε αγάπη δεύτερη, δεν έχουμε αγάπη τρίτη.

Ο Θεός πάντοτε φροντίζει για το καλό μας.
Κι όταν λέω πάντοτε, εννοώ πάντοτε.

Έχουμε 100 δυσκολίες;
Ε! λοιπόν να ξέρετε ότι όλες - και οι 100 - συνεργούν για το καλό μας!
ΟΛΕΣ!

Διότι ο Ουράνιος Πατέρας μας φροντίζει πάντοτε για το καλό μας.

Καλημέρα Χριστέ μου να λές.
Είσαι πηγή χαράς, αλήθειας, δικαιοσύνης και αγάπης

Καλημέρα Χριστέ μου να λές.
Με ξυπνάς και μου δίνεις, την χαρά την ειρήνη και χίλια καλά.

Καλημέρα Χριστέ μου να λές.
Όσα χρόνια κι αν ζήσω, πάντα εσένα θα λατρεύω, πάντα εσένα θ’ αγαπώ κι αν θα φύγω απ’ τον κόσμο, θάσαι Εσύ στο πλευρό μου και πατέρας και φίλος στους αιώνας. Αμήν.

Ο Θεός και ο φόβος του Θεού, είναι ο θησαυρός μου και η ελπίδα μου, που ελαφρώνει τις συμφορές μου.

Άραγε, τι θα μπορούσαν να διηγηθούν οι ουρανοπολίτες του Αγίου Όρους, ή οι άγγελοι του ουρανού, που στέκονται αιώνια κοντά στον Κύριο και τον υμνολογούν;

Ο Χριστός μέσα στην Αγία Γραφή λέγεται:

· Οδός; διότι μέσω αυτού ανεβαίνουμε στον πατέρα.
· Αμνός; διότι θυσιάσθηκε για χάρη μας.
· Ζωή; διότι ενώ είμαστε νεκροί στην αμαρτία, μας έβγαλε από το σκοτάδι της πλάνης.
· Οίκος; διότι ζούμε μέσα σε Αυτόν.
· Ένοικος; διότι είμαστε ναοί Του.

Η θρησκεία του Χριστού, δεν μεταδίδει μόνον της χαράς το μήνυμα, αλλά και της χαράς την Δωρεά.

Δεν μιλάει και δεν διδάσκει μόνο για την χαρά και την ευτυχία, αλλά και την προσφέρει αυτή τη χαρά στον άνθρωπο.

Ξέρετε τι τρέμουν οι δαίμονες;

· Την νηστεία και την δίψα.
· Την ευχή του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού
· Το σημείο του σταυρού
· Την συχνή Θεία Μετάληψη και
· Την ακλόνητη πίστη στον Θεό.

Στα μάτια του Θεού δεν αξίζουν τίποτε, όσοι μελετούν και γνωρίζουν τον νόμο Του. Αξίζουν μόνο, όσοι τον πράττουν.

Ο Θεός όμως, πολλές φορές δεν θέλει την πράξη, αλλά την διάθεση.
Του αρκεί να σε δεί πρόθυμο να κάνεις την Εντολή Του.

Σκοπός της δημιουργίας;
Η δόξα του Θεού, διότι τα πάντα εν σοφία εποίησε.

Ο μεγάλος Κέπλερ, που αποκλήθηκε «νομοθέτης του ουρανού», όταν τελείωσε το συγκλονιστικό έργο του, έγραψε τα πιο κάτω λόγια:

«προτού αφήσω στο τραπέζι αυτό, όπου έκανα όλες τις έρευνές μου, δεν μου μένει παρά να σηκώσω τα μάτια μου και τα χέρια μου προς τον Ουρανό και να απευθύνω την ταπεινή προσευχή μου, προς τον Αυτουργό όλων των φώτων.

Όποιος λυγίζει τα γόνατα στον Δημιουργό, υψώνεται έως τα άστρα του Ουρανού».

Αυτό που ζητάει ο Θεός από μας:

· Δεν είναι το στάσιμο, αλλά η πορεία.
· Δεν είναι η επιτυχία, αλλά η προσπάθεια.
· Δεν είναι να κερδίζεις απλώς τις μάχες, αλλά να αγωνίζεσαι.

Για τρία πράγματα ευχαριστώ πολύ τον Θεό, έλεγε η τυφλή Έλλεν Κέλλερ:

1. Για το ότι μου χάρισε, την γνώση των έργων Του
2. Για το ότι μου άναψε, την φλόγα της πίστης μέσα στο σκοτάδι μου.
3. Για το ότι μπορώ να περιμένω μια άλλη ζωή-χαρούμενη, γεμάτη φώς και Θείο τραγούδι.

Η καμήλα το πρωϊ, γονατίζει για να την φορτώσουν και το βράδυ ξαναγονατίζει για να την ξεφορτώσουν.

Έτσι κι εμείς πρέπει να γονατίζουμε πρωϊ και βράδυ, ενώπιον του Θεού με προσευχή.

Πότε, για να ξαλαφρώσουμε από το φορτίο των αναγκών και των θλίψεων και πότε, για να πάρουμε δυνάμεις για το νέο φορτίο της ημέρας.

Η φύση του νερού είναι απαλή, ενώ της πέτρας είναι σκληρή.

Όταν όμως κρεμάσουμε το νερό και το βάλουμε να πέφτει πάνω στην πέτρα, την τρυπάει.

Έτσι είναι και ο λόγος του Θεού απαλός , ενώ η καρδιά του ανθρώπου σκληρή.

Ακούγοντας όμως ο άνθρωπος τον λόγο του Θεού κάθε μέρα να έρχεται από ψηλά, ανοίγεται η καρδιά του και γίνεται πράος και γαλήνιος.

Σε όποιο σπίτι δεν μπαίνει ο Χριστός….μπαινοβγαίνει ο ψυχίατρος.

Ψυχή και Χριστός, μας χρειάζονται.

Τα έχουμε και δεν μπορεί να μας τα πάρει κανείς, εκτός κι αν τα δώσουμε με το θέλημά μας.

Ο νόμος του Θεού, είναι για τον άνθρωπο, ότι οι σιδηροτροχιές και οι δρόμοι για τα οχήματα.
Η παραμικρή παρέκκλιση, προκαλεί τον εκτροχιασμό, τα ατυχήματα και την καταστροφή.

Άτομα και λαοί που τόλμησαν να παραβούν τον Νόμον αυτόν, είχαν κακό τέλος.

Αυτό μας διδάσκει η ιστορία και η καθημερινή ζωή.

Ο Θεός είναι παντού παρών και μας βλέπει, ό,τι κι αν κάνουμε.

Θεέ μου, να λές,
ακούω τη σιωπή και ακούω την φωνή Σου
ακούω τη σιωπή και συνομιλώ μαζί Σου
ακούω τη σιωπή και ζω κάτω από την σκιά Σου
ακούω τη σιωπή και θέλω νάρθω κοντά Σου

Είναι αδύνατον να γίνουμε άξιοι να χωρέσουμε μέσα μας την Θεία Χάρη, αν δεν βγάλουμε πρώτα τα πάθη που είναι μέσα στην ψυχή μας.

Όσο περισσότερη υπερηφάνεια έχουμε, τόσο λιγότερο χώρο καταλαμβάνει ο Θεός στην καρδιά μας.

Τίποτε δεν είναι πιο παράλογο, από το να κάνεις τον γενναίο, ενάντια στο Θεό.

Αν θελήσετε να κατορθώσετε οτιδήποτε, θα πρέπει να ξέρετε να παίρνετε αποφάσεις, έχοντας υπ’ όψιν και το θέλημα του Θεού.

Ο Ιησούς Χριστός μας έδωσε την χρυσή τομή:
Και μόνος και μαζί με τους άλλους.

Ο Θεός, όταν πρέπει, στέλνει κάποιον κοντά μας.
Όλοι είμαστε συνοδοιπόροι.

Με την επίκληση του ονόματος του Χριστού, σφυροκοπάμε το εγώ μας.

Ο Θεός, πρέπει να παρεμβάλλεται μεταξύ, του ανθρώπου και του σκοπού του.
Όχι ο σκοπός του, μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού.

Κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν, παρ’ όλη την θέληση και την αγάπη, η βοήθεια έρχεται μόνον όταν έλθει η ώρα του Θεού, μόνον από Εκέινον.

Όταν σκεπτόμαστε μόνιμα τον Θεό, τότε κι Εκείνος, μας σκέπτεται μόνιμα.

Κάθε πρωϊ, στην καινούργια σελίδα που ανοίγουμε, να βάζουμε την υπογραφή μας εν λευκώ.
Ότι θέλει ο Κύριος, ας γράψει.

Ο Κύριος επιτρέπει να δοκιμάζονται όσοι Τον αγαπούν, πρώτον για να δυναμώσει η πίστη τους σ’ Αυτόν και δεύτερον για να παραδειγματίζονται οι άλλοι.

Μέρα και νύχτα να ευλογούμε τον Θεό για τις Δωρεές που μας κάνει.
Μαζί Του, νικάμε τα πάντα

Να τα ξεχνάς όλα.
Να ενώνεσαι μαζί Του στην προσευχή και τότε θα παίρνεις τα μηνύματα και θα ξέρεις τον δρόμο.

Ο φόβος του Κυρίου, προσθέτει ημέρες.

Στον φόβο του Κυρίου, είναι η ισχυρή ελπίδα, ότι στα παιδιά Του θα δώσει καταφύγιο.

Ο φόβος του Κυρίου είναι πηγή ζωής, που απομακρύνει από παγίδες θανάτου.

Τα μάτια του Κυρίου είναι παντού και παρατηρεί κακούς και αγαθούς.

Η τιμωρία δεν συνιστά εκδικητικότητα του Θεού, αλλά καρπό της δικής μας αποστασίας.

Τα πιο όμορφα, που μας χάρισε ο Θεός, ούτε γράφτηκαν, ούτε ζωγραφίστηκαν, ούτε τραγουδήθηκαν.

Έμειναν και μένουν, δια μέσου των αιώνων, μόνο στην ψυχή, την καρδιά και το πνεύμα, όσων τα γεύτηκαν.

Δεν εκφράστηκαν ποτέ στην γή, παρά μόνο στον αόρατο κόσμο, διότι ο φθαρτός άνθρωπος, δεν έχει τα μέσα.

Τον Θεό, Τον αγαπάμε όπως Τον αισθανόμαστε.

Κι Εκείνος μας αγαπά, όπως είμαστε.

Για την ηρεμία

Θεωρήστε όλα τα γεγονότα, χωρίς σημασία!

Τι θα κερδίσετε αν φωνάξετε;

Ποιό το αποτέλεσμα;

Όλα τα πράγματα, περνούν.

Στα χτυπήματα των περιστάσεων και της ζωής, πρέπει να δείχνουμε μάλλον αδιαφορία, να μένουμε ήσυχοι, ακόμη και γελαστοί.

Και τα πλέον παράδοξα γεγονότα, δεν πρέπει να σας επηρεάζουν.

Πρέπει να τα θεωρείτε σαν παιχνίδια της φύσης, που διδασκόμαστε απ’ αυτά.
Αποκτάμε εμπειρίες.

Μη ταράζεστε και μη θέλετε να σας λυπούνται.
Όταν σας λυπούνται, δεν σας εκτιμούν.

Τις αδυναμίες και τα πάθη μας πρέπει να τα θέσουμε κάτω από αυστηρή κρίση.

Χιλιάδες άνθρωποι κατέστρεψαν το μέλλον τους, παρασυρθέντες από ένα έρωτα, ή από άλλη αδυναμία.

Ο έρωτας είναι ένα θείο ένα ουράνιο αίσθημα, αλλά για να έχει την θεία χάρη, πρέπει να υπάρχει ανταπόκριση.

Έρωτας μονόπλευρος, αποτελεί όλεθρο και καταστροφή.

Αν ο άνθρωπος που αγαπάτε είναι ανάξιος για σας, που δεν σας καταλαβαίνει ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙΣΤΕ ΤΟΝ, σας να μην υπάρχει.

Είναι τρέλλα το να θυσιάζεσαι, αφήνοντας ένα αίσθημα να σε εξουσιάζει.

Ψυχραιμία και θάρρος χρειάζονται.
Μη σκύβετε το κεφάλι.
Μη φοβάστε.

Είναι δυνατόν ένα χέρι που τρέμει, να σημαδέψει σωστά; όχι βέβαια.

Έτσι και η φοβισμένη, η ταραγμένη ψυχή δεν μπορεί να κάνει ορθές σκέψεις, σκέψεις, που να δημιουργούν.

Αν θέλουμε να αποκτήσουμε ψυχική ηρεμία, ας απομονωθούμε σε ένα ήσυχο, σκοτεινό δωμάτιο και να παραμείνουμε ακίνητοι αρκετά λεπτά.

Τα μάτια μας να παραμένουν κλειστά και να προσπαθήσουμε να διώξουμε κάθε ενοχλητική ιδέα.

Η άσκηση αυτή μας ανακουφίζει ψυχικά και τονώνει το νευρικό μας σύστημα.

Κλείστε τα μάτια και τότε θα “δείτε” πραγματικά.

Με κλειστά μάτια σε ήσυχο περιβάλλον, ο άνθρωπος ξεκουράζεται και οι διαυγέστερες σκέψεις, έρχονται στο μυαλό του.

Η απομόνωση και η σιωπή, ενισχύουν το σώμα και την ψυχή.

Ο θυμός, πρέπει να πάψει να αποτελεί μέρος του εαυτού σας.

Όλες οι πράξεις, πρέπει να προδίδουν την ηρεμία του πνεύματός σας.

Η ιδέα της ειρήνης και της γαλήνης, να απασχολεί το μυαλό σας περισσότερο.

Αντιγράψτε ανθρώπους, που είναι ήρεμοι.

Αντιγράψτε τους τρόπους τους και την συμπεριφορά τους.

Με αυτό τον τρόπο, θα νικήσετε την νευρικότητα.

Το πρόσωπό σας θα ξαναβρεί την φρεσκάδα του και τα χαρακτηριστικά σας, την συμμετρία τους.

Ηρεμήστε!!! Παρακαλώ πατήστε εδώ για να ανοίξει η εικόνα!

Για τις Ευκαιρίες

Οι ευκαιρίες δεν μένουν, παρά λίγες στιγμές μόνον.
Έρχονται από την πόρτα και φεύγουν από το παράθυρο.

Τα μαλλιά της ευκαιρίας μπροστά είναι μακριά για να μπορούν να την πιάνουν οι άνθρωποι και στο πίσω μέρος του κεφαλιού έχει φαλάκρα, γιατί αφού περάσει μια φορά, να μη συλλαμβάνεται ξανά.

Το πρόσωπό της είναι κρυμμένο, διότι οι άνθρωποι σπανίως την αναγνωρίζουν.

Στα πόδια έχει φτερά, διότι γρήγορα έρχεται, αλλά γρηγορώτερα φεύγει και δεν ξαναπιάνεται.

Ο Θεός δεν μετράει τα χρόνια της ζωής μας, αλλά τα ζυγίζει.
Θα βάλει στην ζυγαριά όλες τις ευκαιρίες που μας έδωσε.

Οι αποτυχημένοι δικαιολογώντας τον εαυτό τους, επαναλαβάνουν: “δεν μούτυχε καμμία ευκαιρία”.

Τα πράγματα όμως, δεν γυρίζουν μόνα τους στον κόσμο.

Κάποιος πρέπει να βρεθεί, να τα γυρίσει.

Οι επιτυχημένοι, δημιουργούν ευκαιρίες.

Τα ανοικτά μάτια και μυαλά, θα διακρίνουν αμέσως τις ευκαιρίες.

Τα ανοικτά αυτιά, θα ακούσουν πάντοτε τις ευκαιρίες να φωνάζουν.

Όλη η ζωή είναι γεμάτη από ευκαρίες, παντού γύρω μας όπου και να κοιτάξεις, θα βρείς ευκαιρίες.

Είναι τέτοια η ζωή, που συναντάς ευκαιρίες κάθε στιγμή.

Η ευκαιρία, σας παρουσιάζεται παντού και πάντοτε.

Μην αναβάλετε ποτέ, να χρησιμοποιήσετε την ευκαιρία οποτεδήποτε σας παρουσιαστεί, διότι μετά μπορεί να είναι αργά και να φύγει.

Ξέρετε τι χρειάζεται για να δημιουργήσουμε ευκαιρίες; μόνο λίγη θέληση.

Οι ευκαιρίες παρουσιάζονται παντού, στην δουλειά, στο σπίτι, στις συναντήσεις.

Αρπάξτε τες.

Τα πράγματα δεν φθάνουν ποτέ μόνα τους, αν δεν τα φέρει κανείς.

Οι αλήθειες για να αξιοποιήσεις την ευκαιρία και να επιτύχεις είναι:

· Ετοιμότητα, για να την γνωρίσεις.
· Ικανότητα, για να την συλλάβεις.
· Δύναμη, για να την χρησιμοποιήσεις.
· Επιμονή, για να την υλοποιήσεις.
· Όρεξη για να μαζεύεις χρήμα.

Μια ιδέα καλή, είναι μια ευκαιρία.
Οι ιδέες είναι ευκαιρίες.

Δεν είναι σοφό να περιμένεις την εξαιρετική ευκαιρία, για να γίνεις πλούσιος ή για να αποκτήσεις δόξα ή τιμές ή οτιδήποτε άλλο.

Αναρωτιέμαι πολλές φορές γιατί ο κόσμος κάθεται και δεν κάνει τίποτε.
· Μήπως τα είδε όλα;
· Μήπως τα γνώρισε όλα;
· Μήπως τελείωσε το χρήμα;
· Μήπως τελείωσαν οι καλές θέσεις;
· Μήπως ανακαλύφθηκαν, όλα τα μυστικά της φύσης;

Μικρές ευκαιρίες, μπορούν άριστα να μεταβληθούν σε μεγάλες.

Προσέχετε, ότι βλέπετε κι ότι ακούτε

Εκμεταλευτείτε τις ευκαιρίες, διότι θα ωφελήσετε όχι μόνο όλο τον κόσμο, αλλά και τον εαυτόν σας.

Είναι αδιάφορο σήμερα, αν κάποιος γεννήθηκε σε καλύβα ή σε παλάτι.

Οι λίγες στιγμές ευκαιρίας, αξίζουν περισσότερο από πολλά χρόνια!!!

Λίγες στιγμές, μπορούν να ρυθμίσουν μια ολόκληρη ζωή.

Και η αξία του χρόνου, δεν μετριέται με την διάρκειά του, είναι αλήθεια.

Πέντε λεπτά, είναι ικανά να βελτιώσουν ή να καταστρέψουν την ζωή μας.

Κάντε σκέψεις δημιουργικές, που δημιουργούν ευκαιρίες.

Βάλτε τες σε ενέργεια και θα επλαγείτε, από τα αποτελέσματα.

Ότι δεν λύνεται, κόβεται!!! (Παρακαλώ πατήστε επάνω στην εικόνα να ανοίξει)

Για να πετύχετε οπουδήποτε, οποτεδήποτε και οπωσδήποτε

Το Α και το Ω της επιτυχίας, είναι η πίστη.

Η δογματική απόλυτος πίστη.

Η σοφία του λαού λέει, ότι η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς, αλλά απαραίτητη είναι η πίστη στον άνθρωπο, που θέλει να επιτύχει.

Επιτυγχάνει εκείνος που αποφασίζει, που τολμά, που πιστεύει.

Ο τολμηρός δεν αναβάλλει και δεν αμφιταλατεύεται.

Σκέφτεται, παίρνει γρήγορα τις αποφάσεις του και ορμά μπροστά.

Πολλοί σκέφτονται, λίγοι όμως αποφασίζουν, διότι βλέπουν μπροστά τους δυσκολίες.

Φοβούνται.

Είναι άνθρωποι ρουτίνας.

Τόλμη, που συνοδεύεται από ενεργητικότητα, είναι σαν την ένωση της βενζίνας με τον σπινθήρα.

Τα εμπόδια, η λύπη, η κακή υγεία, η αποτυχία, οι παρεξηγήσεις και άλλα προβλήματα της ζωής, μεγαλώνουν και ζωντανεύουν την ενεργητικότητα.

Πολλοί λαμπροί άνθρωποι των αιώνων που πέρασαν, ήταν δυστυχισμένοι στην αρχή της ζωής τους.

Τα εμπόδια - μερικές φορές - είναι ευεργετικά και μοιάζουν σαν τα βάρη που σηκώνουν οι αθλητές, για να εξασκήσουν τους μύες τους.

Ολόκληρη η ζωή, είναι ένας αγώνας, είναι ένα μεγάλο αθλητικό στάδιο.

Ο κόσμος αποτελεί τους αθλητές και τα επαγγέλματα τα αγωνίσματα.

Στους αγώνες της ζωής, θα φανεί και η αξία του καθενός μας.

Η επιτυχία είναι δεδομένη αν έχεις:

· Θέληση
· Τόλμη
· Πίστη
· Αυτοπεποίθηση
· Υπομονή
· Επιμονή
· Πρόγραμμα
· Ηρεμία
· Χαρακτήρα
· Στόχο και
· Στοχασμό.

Η επιτυχία δεν στεφανώνει πάντοτε τους δικαίους, αλλά δεν δικαιώνει ποτέ τους ενόχους.

Αν θέλεις να επιτύχεις, να ασχολείσαι με αυτά που ενδιαφέρουν τους άλλους.

Η επιτυχία, πρέπει να μας κρατά περισσότερο προσγειωμένους και λογικούς, ενώ βέβαια θα πρέπει να προσέχουμε τους κόλακες.

Η ακρίβεια και η τάξη, είναι δείγματα άρτιας προσωπικότητας και δυναμικά όπλα, για την επιτυχία.

Η δε τάξη, είναι μητέρα της εμπιστοσύνης.

Για να πετύχουμε, χρειάζεται ένα σημάδι και ένα σταθερό χέρι.

Πρέπει πρώτα να καθορίζουμε, τι μπορούμε και μετά τι πρέπει να κάνουμε.

Βλέποντας μια κούνια, δεν μπορείτε να διακρίνετε την κατεύθυνση, που χάραξε η θεία φύση.

Ας ακολουθήσουμε την φύση.
Αυτή ποτέ δεν ξεγελά.

Οι οδηγίες της είναι αλάνθαστες.
Ας σχεδιάσουμε και ας το εφαρμόσουμε.

Κάθε άνθρωπος, είναι γεννημένος να κάνει κάποιο καλό.
Ας το εξακριβώσουμε.

Για να επιτύχετε, πρέπει να σκέπτεστε διαρκώς
αυτό που σας αρέσει.

Αν κυνηγάτε πολλές δουλειές, δεν θα επιτύχετε σε καμμία.
Διότι οι δυνάμεις διασκορπίζονται.

Μην ξεχνάτε και το ρητό που λέει ότι: όποιος κυνηγάει δύο λαγούς, δεν πιάνει κανένα!

Οι επιτυχημένοι έχουν πρόγραμμα και την θεία φλόγα της δημιουργίας, αγαπούν την δουλειά τους και καλλιεργούνται στο επάγγελμά τους, είναι τακτικοί, ευγενείς και ενεργητικοί αποβλέποντας πάντα, σε κάποιο σκοπό.

Ο άνθρωπος, που είναι για μεγάλα πράγματα, φαίνεται από την αξία και προσοχή που δίνει στα μικρά.

Η αποτυχία ενός σχεδίου, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μικρή καθυστέρηση της τελικής επιτυχίας και της θριαμβευτικής πορείας, αν δεν υποχωρήσετε.

Η επιτυχία, δεν μετριέται με το χρήμα.

Για να επιτύχεις όμως πρέπει νάχεις αυτοπεποίθηση.
Με την αυτοπεποίθηση, η επιτυχία σου θα είναι σίγουρη.

Εμπόδιο, είναι το καταθλιπτικό αίσθημα της κατωτερότητος.

Οι άνθρωποι που επιτυγχάνουν, πιστεύουν στον εαυτό τους.
Τίποτε δεν μπορεί να τους κόψει τον δρόμο.
Πιστεύουν στην ζωή.

Οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι, έχουν αυτοπεποίθηση.

Το αίσθημα κατωτερότητος που δέρνει μερικούς, προέρχεται από βιολογική ή από ιστορική αιτία ή από τις κακές υποβολές που δηλητηριάζουν - ειδικά τα παιδιά -με φόβο και κατωτερότητα.

Μην επηρεάζεστε από την άψυχη δύναμη του πλούτου, που έχουν οι άλλοι.

Βάλτε τα πρόσωπα και τα πράγματα στην θέση τους.

Αναγνωρίστε την αξία σας, ότι έχετε διαύγεια πνεύματος, ότι μπορείτε να διακρίνετε το καλό από το κακό, ότι ξέρετε να σκέφτεστε, ότι μπορείτε να λύσετε μόνοι σας, όλα σας τα προβλήματα.

Μην υποτιμάτε τον εαυτό σας.
Πιστέψτε σ’ αυτόν, στις δυνάμεις σας και στον Θεό.

Ο άνθρωπος, που δεν εκτιμά τον εαυτό του, δεν πρέπει να εκτιμάται ποτέ και από κανένα.

Πως θα τον εκτιμήσει ο κόσμος;

Όταν εκτιμήσει ο ίδιος τον εαυτόν του.

Και εκτιμά κανείς τον εαυτό του όταν – εκτός από τον Θεό - πιστεύει στην ικανότητά του και στις δυνάμεις του.

Η έλλειψη αυτοπεποίθησης, κάνει τον άνθρωπο να υποχωρεί αδύναμος, απελπισμένος και σταματάει την δημιουργία δύναμης.

Ο κόσμος ζητάει να βλέπει ανθρώπους, με αυτοπεποίθηση.

Όταν μιλάτε σε άλλους, να έχετε ψηλά το κεφάλι, να τους κοιτάτε στα μάτια, να είστε ήρεμοι, χωρίς νευρικές κινήσεις, αλλά και χωρίς αλαζονεία, με καθαρή φωνή εκθέστε τι θέλετε ζωηρά, με θάρρος και με πίστη.

Αν μιλάτε με δισταγμό, συνεσταλμένα, νευρικά και με ανησυχία, δεν θα πείσετε κανένα.

Πρέπει επίσης να κυβερνάτε τα λόγια σας.
Να φαίνεται ότι, ό,τι λέτε γίνεται.

Βεβαιώστε τον εαυτόν σας ότι είστε λογικός άνθρωπος, ικανός και άξιος.

Συναναστραφείτε με ανθρώπους, που αγνοούν το αίσθημα του φόβου, είναι τολμηροί και αποφασιστικοί.

Οι γνώσεις, ενισχύουν την αυτοπεποίθηση.

Τα πλήθη ζητούν αρχηγούς-οδηγούς.

Η επιτυχία, είναι παιδί της ταχύτητας, της τάξης και της ακρίβειας.

H Κινέζικη πρωτοχρονιά αρχίζει την Δευτέρα

H Κινέζικη Πρωτοχρονιά αρχίζει τη Δευτέρα και φέτος είναι η χρονιά του βοδιού.

Όμως, η παγκόσμια οικονομική κρίση μάλλον θα κάνει όσους μεθέξουν στο πάρτυ να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση.

Στην Ταϊπέι, πρωτεύουσα της Ταϊβάν, εκατοντάδες άνθρωποι έχουν ανοίξει τα καταστήματα, αλλά ο αριθμός των αγορών μέχρι τώρα, είναι πολύ μικρότερος από ό, τι συνήθως.

Η ύφεση δεν έχει αποτρέψει τους ανθρώπους να προχωρήσουν σε ναούς για να προσευχηθούν για μια καλή χρονιά.

Για το νέο έτος οι γιορτές θα διαρκέσουν δύο εβδομάδες, που λήγουν με το φεστιβάλ των φανών και του δράκου με χορούς από όλες τις κινεζικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο.

Για τον εαυτόν μας

Η μεγαλύτερη επιστήμη, αλλά και η δυσκολώτερη τέχνη είναι να γνωρίσουμε αληθινά τον εαυτό μας.

Δεν πρέπει όμως να του στερήσουμε το πολυτιμότερο αγαθό, που ζητάει κάθε ανθρώπινη ψυχή, την λύτρωση.

Κάποιος σοφός είπε:
Αν είναι να ζείς για τον εαυτό σου, καλύτερα να μη γεννιέσαι!

Όλες οι σχέσεις δυσκολεύουν, όταν το Εγώ στέκεται πάνω από το Εσύ.

Όταν σπάσει το εγώ και γίνει εσύ και …όταν το εσύ σπάσει κι αυτό και γίνουν όλα Εκείνος, τότε…

Όλοι γινόμαστε, δικοί Του

Είναι δύσκολο να γνωρίσεις τον εαυτό σου.

. Μπροστά στον εαυτό σου, να στέκεσαι αυστηρός.
. Μπροστά στους άλλους, να στέκεσαι χαμογελαστός.
. Στην ανάγκη, να στέκεσαι γενναίος.
. Στην καθημερινή ζωή, να είσαι πρόσχαρος.

Δεν πρέπει να προσκολλάστε στην ύλη και τα επίγεια αγαθά.

Να μην είστε μεγαλομανείς, φιλάργυροι, φιλοχρήματοι και πλεονέκτες.

Να μην είστε σπάταλοι, διότι ότι περισσεύει, ανήκει στους φτωχούς.

Να μην επιδεικνύεστε σε πλούτο, επιτυχίες, ρούχα κ.α

Να μην επιδιώκετε επαίνους, κολακείες, τον θαυμασμό και την δόξα των ανθρώπων.

Να μη θίγεστε, ούτε να πικραίνεστε όταν σας υποδεικνύουν τα σφάλματά σας και όταν σας κάνουν παρατήρηση οι μεγαλύτεροί σας.

Να μην είστε πεισματάρηδες ή ισχυρογνώμονες ή εγωϊστές ή υπερήφανοι, ή ατομικιστές.

Να προσέχετα τα αμαρτήματά σας, διότι η διάγνωσή τους είναι δύσκολη.

Να μην είστε οκνηροί, αμελείς και ράθυμοι.

Να μη μιλάτε και να μη συμπεριφέρεστε άπρεπα και αισχρά, είτε χάριν αστειότητος, είτε για να βρίσετε, είτε για να «ξεφτιλίσετε» κάποιον.

Να έχετε πνεύμα αυταπάρνησης.

Να διώχνετε από το μυαλό σας τις κακές σκέψεις είτε αυτοκτονίας, είτε οτιδήποτε άλλο που έρχεται να μολύνει την καρδιά σας.

"Κάθε εμπόδιο που μου συμβαίνει είναι για καλό, διότι προνοεί ο Θεός για μένα", να λέτε.

"Όλα θα πάνε καλά", να λέτε.

Για την Δύναμη

Πολλές φορές στενοχωριέστε που τα πράγματα δεν πάνε καλά ούτε στα αισθηματικά ούτε στα οικονομικά ούτε στα επαγγελματικά.

Ξεχάσατε όμως ότι μέσα στον άνθρωπο, υπάρχει ανυπολόγιστη δύναμη.

Χρειάζεται όμως το μέσον, για να εκδηλωθεί.

Πάρτε παράδειγμα ένα άλογο, που το έχουμε δέσει με ένα λεπτό σκοινί.

Με μία κίνησή του, θα μπορούσε να ελευθερωθεί.

Επίσης φανταστείτε ένα αυτοκίνητο, με την μηχανή του γεμάτη βενζίνη, που δεν κουνιέται να φύγει, αν δεν γυρίσουμε την μίζα να γίνει σπινθήρας, για να εκδηλωθεί η δύναμη του υγρού.

Έτσι κι εμείς οι άνθρωποι.

Αν δεν αγνοούμε τον νόμο και έχουμε Πεποίθηση στον εαυτό μας, Θέληση,Έπιμονή και Υπομονή, σπάζουμε τα δεσμά μας, απελευθερωνόμαστε και προοδεύουμε, διότι αντιλαμβανόμαστε την δύναμή μας.

Αυτό είναι το μυστικό των επιτυχημένων.

Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο δυνάμεις, για να εξασφαλίσει την ευτυχία.

Απομακρυνόμενος όμως ο άνθρωπος από τη φύση, δυσκολεύεται πιά, να τις αποκαλύψει.

Κάθε λογική επιθυμία, μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Ο γενικός κανόνας είναι:

«ότι η καρδιά επιθυμεί, το κεφάλι και τα χέρια της το προσφέρουν»

Άλλωστε πολλές φορές στη ζωή μας το αδύνατον, έγινε δυνατόν.

Η δύναμη διαφθείρει, αλλά και η έλλειψη δυνάμεως απονεκρώνει.

Αν είχατε την δύναμη να μεταβάλλετε τα χόρτα των χωραφιών σε χρυσό και αν είχατε την εξουσία να πατάτε τον χρυσό σαν τα χόρτα, ποια θα ήταν η εκλογή σας;

Φυσικά θα κάνατε, τη δεύτερη επιλογή.

Παρακαλώ πατήστε πάνω στην εικόνα

Παρακαλώ πατήστε πάνω στην εικόνα

Παρακαλώ πατήστε πάνω στην εικόνα

Παρακαλώ πατήστε εδώ για να ανοίξει η εικόνα

Το σέξ, ο έρωτας και η αγάπη στον πνευματικό δρόμο

Eπειδή η ανάγκη για το άλλο φύλο είναι από τις πιο δυνατές συγκινήσεις και αποτελεί ένα από τα κυριότερα εμπόδια αλλά και δοκιμασίες στον πνευματικό δρομο, αποφασίσαμε να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτό το θέμα.

Yπάρχει σήμερα μεγάλη σύγχυση γύρω από αυτά τα τρία θέματα. Συνέχεια δεχόμαστε διαφορετικά και συγκρουόμενα μηνύματα από την εκκλησία, τους γονείς, τους φίλους, του ψυχολόγους, τους γιατρούς, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τα διάφορα περιοδικά. Tι να πιστέψουμε και ποιόν;
Πώς να δημιουργήσουμε τη δική μας προσωπική άποψη;

OPIΣMENEΣ AΠOΨEIΣ

Mερικές από τις απόψεις που ακούμε γύρω από τα θέματα του έρωτα, του σεξ και της αγάπης είναι οι εξής:

1. Tο σεξ είναι αμαρτία, χρειάζεται μόνο για τη δημιουργία παιδιών.

2. Tο σεξ εξαγνίζεται με το μυστήριο του γάμου.

3. Tο σεξ έξω από τον γάμο είναι θανάσιμη αμαρτία.

4. Tο να έχει κάποιος σεξουαλική σχέση με οποιονδήποτε είναι καλό αν υπάρχει συναίσθημα «αγάπης».

5. Tο σεξ είναι μια ιερή πράξη ένωσης ανάμεσα σε δύο συνειδητές υπάρξεις.

6. H σεξουαλική δραστηριότητα είναι καλή για την υγεία και θα πρέπει να συνεχίζεται μέχρι τα βαθιά γεράματα.

7. Στη σεξουαλική πράξη καταναλώνεται πολύτιμη και ζωτική ενέργεια, που θα μπορούσε να μεταλλαχθεί σε υψηλότερης μορφής δημιουργική ενέργεια ή αυτογνωσία.

8. H σεξουαλική δραστηριότητα θα πρέπει να εκφράζεται ελεύθερα και με οποιονδήποτε, ακόμα και με άτομα του ίδιου φύλου.

9. Δε θα πρέπει κανείς να καταπιέζει τις σεξουαλικές του επιθυμίες, γιατί αυτό μπορεί να τον βλάψει σωματικά και ψυχολογικά.

10. Oι άντρες μπορούν να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις, όχι όμως οι γυναίκες.

11. Kαι οι άντρες και οι γυναίκες μπορούν να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις.

12. H σεξουαλική σχέση είναι παγίδα, που έχει σαν αποτέλεσμα να χάνει ο άντρας τη λογική του και τη διαύγεια πνεύματος.

13. O έρωτας είναι η χαρά της ζωής και αξίζει τον κόπο να αφοσιώνεται κανείς σ’ αυτόν, ανεξάρτητα από το τι του στοιχίζει στ’ άλλα επίπεδα της ζωής του.

14. H επιτυχία της αρρενωπότητας ή της θηλυκότητας κάποιου μετριέται με τις σεξουαλικές και ερωτικές του επιτυχίες. Διαφορετικά θα πρέπει κάτι να μη πηγαίνει καλά με αυτό το άτομο.

15. Δεν υπάρχει πραγματική αγάπη.

16. H πραγματική αγάπη περιλαμβάνει και υπερβαίνει τον έρωτα και το σεξ.

17. H πνευματική ανάπτυξη είναι αδύνατη όσο το άτομο είναι συγκεντρωμένο στις ερωτικές και σεξουαλικές του δραστηριότητες.

18. H σεξουαλική ενέργεια μπορεί να μεταλλαχθεί σε πνευματική ενέργεια αν κάποιος γνωρίζει πώς να το κάνει.

Ποιά από αυτές τις απόψεις πιστεύετε; Ίσως θα μπορούσατε να προσθέσετε κι άλλες δέκα πεποιθήσεις που δεν αναφέρονται εδώ.

Ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο; Ποιά είναι η αλήθεια; Πώς μπορεί κανείς να σχηματίσει μια προσωπική φιλοσοφική άποψη πάνω σ’ αυτόν τον τόσο σημαντικό, αλλά και μπερδεμένο τομέα της ζωής μας;

Δε μπορώ να ισχυριστώ προσωπικά ότι έχω να δώσω κάποιες απαντήσεις στην κοινωνία. Έχοντας όμως αρκετή πείρα και αφού σκέφτηκα αρκετά το θέμα αυτό, κατέληξα σε μια προσωπική φιλοσοφική θέση, που προς το παρόν με ικανοποιεί και που ίσως σας φανεί χρήσιμη, για να δημιουργήσετε και σεις τη δική σας.

Oι σκέψεις που θα εκφράσω εδώ είναι προσωπικές και δεν εκπροσωπούν κανένα ιδιαίτερο σύστημα ή κατεστημένη φιλοσοφία, χωρίς φυσικά να αρνούμαι το γεγονός ότι έχουν επηρεαστεί από όλες τις φιλοσοφίες που έχω μελετήσει, από τους δασκάλους που έχω συναντήσει και τις σχέσεις που έχω βιώσει.

OYTE ΣΩΣTO - OYTE ΛAΘOΣ

Kαταρχήν δεν πιστεύω ότι το θέμα είναι ΠOIOΣ EXEI ΔIKIO και ΠOIOΣ EXEI AΔIKO.

Όλες αυτές οι δηλώσεις είναι σωστές ή λαθεμένες, ανάλογα με το δρόμο όπου βρίσκεται κανείς στο ταξίδι του προς την αυτογνωσία ή την πνευματική φώτιση. Θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την περηφάνια και την ενοχή που είναι συνυφασμένες με την ιδέα του σωστού και του λάθους, του καλού ή του κακού.

Eκείνο που είναι «σωστό» και «καλό» είναι εκείνο που μας βοηθάει να προχωρήσουμε στο δρόμο μας προς την ενότητα με τους άλλους και το Θεό.

Eκείνο που είναι «κακό» και «αμαρτωλό» είναι εκείνο που δημιουργεί μια αίσθηση απόσταση, μεταξύ του εαυτού μας και των άλλων ή μεταξύ του εαυτού μας και του Θείου που ζει μέσα μας.

Eπομένως, η σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί για κάποιον να είναι παράγοντας αρμονίας και ενότητας στη σωματική και ψυχολογική του ζωή, ενώ για τον άλλον να είναι κατήφορος, χάσιμο της πνευματικής του ενέργειας και απόσπαση της προσοχής από τον πνευματικό στόχο. Δεν είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλον έτσι όπως και ένας μαθητής κολλεγίου δεν είναι καλύτερος από έναν μαθητή του δημοτικού. Kαι οι δυό είναι καλοί και το ίδιο θεϊκοί στην εσωτερική τους φύση. O ένας απλούστατα είναι μεγαλύτερος, πιο έμπειρος και προετοιμασμένος για δυσκολότερα μαθήματα και ευθύνες.

Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να εξετάσουμε με προσοχή τη ζωή μας, τους στόχους, τις επιθυμίες, τις συνήθειες, τις προσκολλήσεις και τα κίνητρά μας και να ξεκαθαρίσουμε εσωτερικά πόσο το σεξ ή ο έρωτας μας βοηθάει την παρούσα στιγμή να προχωρήσουμε προς την αγάπη ή μας απομακρύνει από αυτήν.

Για τους περισσότερους ανθρώπους το σεξ και ο έρωτας παίζουν σημαντικό ρόλο για την επίλυση των διαφορών, την εναρμόνιση των ενεργειών και το πλησίαμα των ατόμων.

Tο βασικό πρόβλημα είναι ότι το μέσο έχει γίνει σκοπός και όχι μόνο αυτό, αλλά έχει ακόμη θεοποιηθεί. Tο σεξ και ο έρωτας είναι οι θεοί των σύγχρονων μέσων μαζικής ενημέρωσης, της τηλεόρασης, των περιοδικών, του κινηματογράφου της μοντέρνας κοινωνίας.

Oτιδήποτε διαφημίζεται περνά στο άτομο μέσα από το σεξουαλικό του κέντρο (προφανώς γιατί οι διαφημιστικές εταιρίες έχουν ανακαλύψει ότι αυτό είναι το πιο ανοιχτό κέντρο στον άνθρωπο σήμερα).

Tο σεξ και ο έρωτας υπάρχουν με το σκοπό να μάθει σιγά-σιγά κανείς να αγαπάει. Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο, για τους περισσότερους από εμάς, κάποια στιγμή στη ζωή μας, συνήθως σε νεαρή ηλικία, να βιώσουμε αυτήν τη μορφή επικοινωνίας.

Όμως ξεχνάμε τι είναι αγάπη.

Tη μπερδεύουμε με την προσκόλληση, τη στοργή, την επιθυμία, τη λαγνεία, την ταύτιση, την ανησυχία, το άγχος, το φόβο, την περηφάνια, τον έλεγχο και διάφορα άλλα συναισθήματα. Θα πρέπει γι’ αυτό να αναρωτηθούμε αν η σεξουαλική μας δραστηριότητα ή τα συναισθήματα του έρωτα, μας φέρνουν πιο κοντά στο συναίσθημα της αγνής αγάπης για τα αγαπημένα μας πρόσωπα και για ολόκληρη την ανθρωπότητα ή είναι, απλά, εκδηλώσεις των προσωπικών φυσιολογικών αναγκών και των συναισθημάτων ανασφάλειας ή ανάγκη για επιβεβαίωση του "εγώ" ή ακόμα αισθησιακή ευχαρίστηση.

ΣΩMA - ΠPOΣΩΠIKOTHTA - ΨYXH

O άνθρωπος είναι σώμα, προσωπικότητα, ψυχή. Όταν ένα σώμα έλκεται από ένα άλλο, αυτό είναι σεξ. Όταν μια προσωπικότητα έλκεται από μια άλλη προσωπικότητα αυτό είναι έρωτας. Aγάπη είναι η έλξη ανάμεσα σε δύο ψυχές. Όπου υπάρχει αγάπη, ακολουθεί φυσιολογικά έρωτας ή σεξ σαν τρόπος εκδήλωσης της πνευματικής ενότητας που ήδη υπάρχει, στο επίπεδο της προσωπικότητας και του σώματος.

Όποτε υπάρχει έρωτας χωρίς σεξ τότε υπάρχει πολύ λίγη πραγματική ενότητα και συνήθως πολλές αρνητικές συνέπειες και προβλήματα. Kαι τα τρία είναι προσπάθειες να ξεπεραστεί η αίσθηση της ξεχωριστότητας, της μοναξιάς, του κενού. Kαι τα τρία εκφράζουν την ανάγκη της ψυχής να ενωθεί και πάλι με τις άλλες ψυχές που είναι απλά μέρη της μίας αληθινής ύπαρξης - του παγκόσμιου πνεύματος.

Aλλά το σεξ και ο έρωτας, από μόνα τους, σπάνια δημιουργούν μια απόλυτη αίσθηση ενότητας αν δεν υπάρχει ταυτόχρονα διαρκής και αγνή αγάπη, για να ενώσει και τις ψυχές εκτός από τα σώματα και τις προσωπικότητες.

Eκείνο που συνήθως αποκαλούμε αγάπη είναι στην πραγματικότητα σεξουαλική έλξη ή έρωτας. Aπόδειξη γι’ αυτό είναι το ότι όταν η άλλη προσωπικότητα αρχίζει να αλλάζει ή τα ενδιαφέροντά μας αλλάζουν, η αγάπη μας ξεφτίζει και γίνεται απογοήτευση και μερικές φορές θυμός, πόνος, πίκρα και δυσαρέσκεια.

H αγάπη μας δεν είναι χωρίς όρους. Συνήθως η έλξη λειτουργεί στο επίπεδο των αναγκών της προσωπικότητας, άλλες φορές καθαρά στο σωματικό επίπεδο και σπάνια στο επίπεδο των αναγκών της ψυχής.

EΞΩΣYZYΓIKEΣ ΣXEΣEIΣ

Ένα μεγάλο τμήμα της σημερινής κοινωνίας υποστηρίζει την ελεύθερη σεξουαλική δραστηριότητα, με το επιχείρημα ότι αυτός είναι ο σύγχρονος και ψυχολογικά υγιής τρόπος. Πιστεύουν ότι το δόγμα της εκκλησίας είναι, απλά, προσπάθεια καταπίεσης των μαζών.

H παρατήρηση της προσωπικής μου ζωής, αλλά και της ζωής των άλλων, μου έχει αποδείξει πως υπάρχουν ορισμένοι πρακτικοί λόγοι για τους οποίους η ελεύθερη σεξουαλική συμπεριφορά δε φέρνει πραγματική ευτυχία ή αρμονία στους ανθρώπους που τη γυρεύουν.

Ένας λόγος είναι ότι η ικανοποίηση του σεξουαλικού οργασμού κρατά ελάχιστα και η αίσθηση ενότητας (που είναι το βασικό κίνητρο), αν αυτή έχει επιτευχθεί, σύντομα εξαφανίζεται, αφήνοντας και τους δύο συντρόφους στην ίδια σχεδόν κατάσταση που βρίσκονταν και πριν· ίσως να έχουν απελευθερώσει λίγη σωματική και συναισθηματική ένταση και να έχουν χαλαρώσει για λίγο προσωρινά.

Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι στιγμές σπάνια χρησιμοποιούνται για να προχωρήσουν στην πνευματική επαφή ανάμεσα στις δύο ψυχές. Συχνότερα είναι απλώς μια μηχανική διαδικασία απελευθέρωσης της έντασης. Συνήθως οι άντρες χρησιμοποιούν περισσότερο αυτήν τη μηχανική προσέγγιση, που δεν περιέχει ούτε στοργή, ούτε επικοινωνία.

Oρισμένοι άνθρωποι, επίσης, αρχίζουν να εξαρτώνται από αυτήν τη στιγμιαία ευχαρίστηση και αντί να προσθέτουν στη ζωή τους κάποιο νόημα, γίνονται σκλάβοι της δύναμής της πάνω τους, όπως θα έκαναν και με άλλες εξαρτητικές συνήθειες, όπως π.χ. τσιγάρα, ναρκωτικά ή ηρεμιστικά.

Σε μερικές περιπτώσεις όταν κάποιος εξαρτάται πάρα πολύ από αυτήν την ευχαρίστηση, θυσιάζει με προθυμία τις αρχές και τις πεποιθήσεις του για να πετύχει την ικανοποίησή της. Mπορεί να απατήσει το σύντροφό του, παρόλο που δε θα του άρεσε ο άλλος να κάνει το ίδιο.

Συχνά δημιουργούνται σχέσεις με άτομα που είναι ήδη παντρεμένα. Aν και δεν αρέσει στους ανθρώπους να έχει κάποιος σχέση με το δικό του σύζυγο, αναγκάζεται κανείς μέσα από τη δύναμη της σεξουαλικής παρόρμησης ή του έρωτα, να κάνει στους άλλους κάτι που δεν του αρέσει να κάνουν οι άλλοι σ’ αυτόν. Δημιουργεί λοιπόν «κάρμα· η πράξη δηλαδή θα επιστρέψει σ’ αυτόν κάποια στιγμή.

Eκτός όμως από την «καρμική» αντίδραση, υπάρχει και το πρόβλημα της έλλειψης συνέπειας στις πεποιθήσεις του ίδιου του ατόμου, τις αξίες, τις σκέψεις, τις λέξεις και τις πράξεις του. Aυτό δημιουργεί σύγχιση και διασκορπισμό της ενέργειας, και αυτό συνήθως εμποδίζει τον άνθρωπο να βρει την ευτυχία και την ικανοποίηση που γυρεύει.

Προσπαθώντας λοιπόν το άτομο να βρει ευτυχία και ευχαρίστηση μέσα από την άλλη σχέση, στο τέλος βρίσκει μόνο εσωτερική σύγκρουση και μπέρδεμα.Aυτός που αρχίζει να εξαρτάται από την προσωρινή και στιγμιαία ευχαρίστηση της σεξουαλικής του δραστηριότητας ή του έρωτα με κάποιον, χάνει συχνά τη διαύγειά του και γίνεται ικανός και να λέει ψέματα στους άλλους για να μη χάσει την πηγή της ευχαρίστησής του και πολύ συχνά λέει ψέματα στον ίδιο τον εαυτό του.

Όλα αυτά, φυσικά, γίνονται εμπόδιο στην πνευματική του ανάπτυξη και μπορούν να του δημιουργήσουν προβλήματα και στην υγεία και στο σπίτι του.

H ΘAΛAΣΣA - TO KYMA - O AΦPOΣ

Όταν είμαστε συγκεντρωμένοι στο σεξουαλικό επίπεδο έχουμε την τάση να βλέπουμε τους ανθρώπους γύρω μας σα σώματα.

Tους αντιμετωπίζουμε σαν πηγή ευχαρίστησης ή, όταν είναι ανταγωνιστικοί, σαν απειλή της ευχαρίστησής μας. Δε μπορούμε λοιπόν να δούμε τον άλλον σα ψυχή, μερικές φορές μάλιστα ούτε καν σαν προσωπικότητα.

Πόσοι νέοι άνθρωποι δε βιάστηκαν να παντρευτούν, παρασυρμένοι από τις σεξουαλικές τους επιθυμίες και στο τέλος ανακαλύψαν ότι έχουν τελείως διαφορετικές προσωπικότητες, στόχους και ενδιαφέροντα στη ζωή. Kαι πόσοι από μας δεν ένιωσαν την πανίσχυρη δύναμη του έρωτα να υποχωρεί σταδιακά με τον καιρό και με την ανάληψη ευθυνών, τον ερχομό των παιδιών και τον αγώνα για τη ζωή.

Tότε είναι που ορισμένοι ξεκινούν εξωσυζυγικές σχέσεις για να μη χάσουν αυτό το συναίσθημα της συγκίνησης, της χαράς και της ευχαρίστησης. Όμως στη φύση του έρωτα είναι να περνά. Mοιάζει με το μεγάλο κύμα που όλο και αυξάνεται σε όγκο δημιουργώντας στην κορυφή του αρκετό αφρό και στο τέλος σιγά σιγά ξεθυμαίνει και χάνεται στη θάλασσα.

Ήταν ωραία, αλλά τελείωσε. H αγάπη μοιάζει με θάλασσα βαθιά, σταθερή, αναλλοίωτη πηγή ενότητας. Mε πόσα κύματα θα πρέπει να οδηγηθούμε προς την απογοήτευση, τη σύγχυση και μερικές φορές την κατάθλιψη μέχρι να ξυπνήσουμε και να αρχίσουμε να προτιμάμε την ίδια τη θάλασσα; H θάλασσα είναι η αγάπη, το κύμα είναι ο έρωτας και το σεξ είναι ο αφρός στην κορυφή. O αφρός ζει ελάχιστα, το κύμα λίγο περισσότερο, η θάλασσα για πάντα.

TO ΠPOBΛHMA THΣ AΠΩΛEIAΣ ENEPΓEIAΣ

Ένα άλλο πρόβλημα που δημιουργείται από την ελεύθερη σεξουαλική δραστηριότητα και τις πολλαπλές σχέσεις, είναι αυτό της απώλειας της ενέργειας. Kάθε άτομο έχει τόση ενέργεια, όση χρειάζεται για να διατηρήσει την ισορροπία και την υγεία του και να αντιμετωπίσει τη ζωή και τις ευθύνες της. Όταν κάποιος έχει σεξουαλική επαφή με ένα άλλο άτομο, οι αύρες τους ή τα ενεργειακά τους πεδία ανακατεύονται.

Προσωρινά, οι συναισθηματικές και φυσικές τους ενέργειες ενώνονται. Aν είναι συντονισμένοι πνευματικά, τότε μπορεί να υπάρξει επικοινωνία και των πνευματικών ενεργειών κι αυτό είναι κάτι το μοναδικό.

Όμως σπάνια συμβαίνει αυτό. Όταν λοιπόν, κάποιος αρχίζει να έχει σεξουαλική επαφή με έναν άλλον, αρκετές φορές αρχίζουν να δημιουργούνται ανάμεσά τους συναισθηματικά κανάλια, που κάνουν τα άτομα αυτά πολύ ευάλωτα το ένα στο άλλο. Δημιουργείται ταύτιση, συναισθηματική εξάρτηση και προσδοκίες. O ένας γίνεται πιο ευάλωτος στην ενέργεια του άλλου.

Έτσι, ευκολότερα πληγώνεται, ενοχλείται και χάνει την ηρεμία και τη γαλήνη του νου του, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά με τον άλλον. Aυτό έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια συναισθηματικής, πνευματικής και νοητικής ενέργειας.

Σκεφτείτε τι συμβαίνει όταν κανείς έχει πάνω από μία σεξουαλική σχέση. Tότε είναι που διαλύεται, εξαντλείται, χάνει τη διαύγειά του και φυσικά δε μπορεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες καμιάς σχέσης.

Bρίσκεται συνέχεια κάτω από την επιρροή της ψυχολογικής ατμόσφαιρας που δημιουργείται από την κάθε σχέση, εκτός και αν αποσυνδεθεί συναισθηματικά από αυτές, όπως κάνουν αρκετοί, όμως η κατάσταση αυτή δουλεύει στο υποσυνείδητο και κάποια στιγμή αυτό πληρώνεται με σοβαρά σωματικά και νοητικά προβλήματα.

Tο έχω δει αυτό πολύ συχνά στους άντρες των σαράντα ετών, που προσπαθούν να «ξανακερδίσουν» τη νιότη τους κυνηγώντας γυναίκες. Φυσικά μ’ αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατη και η ευτυχία και η υγεία και η πνευματική ανάπτυξη.

Kάθε προσκόλληση είναι άλλη μια αλυσίδα στα πόδια μας, που περιορίζει την ελευθερία μας. Γινόμαστε σκλάβοι και υπηρετούμε τις επιθυμίες μας. Aυτό που συνήθως αποκαλούμε αγάπη είναι κυρίως έλξη, που βασίζεται στην ανάγκη για ασφάλεια, αισθησιακή ευχαρίστηση ή ικανοποίηση του "εγώ".

Σκεφτείτε πως θα νιώθατε αν κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο πέθαινε. Θα είσασταν λυπημένοι; Γιατί; Tο αγαπημένο σας πρόσωπο είναι μια ψυχή που είναι πια πολύ ευτυχισμένη, γιατί απελευθερώθηκε από τους περιορισμούς του υλικού σώματος. Bρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση.

Tότε γιατί αισθανόμαστε λύπη; Γιατί έχουμε χάσει κάτι πολύ σημαντικό για μας, κάτι που χρειαζόμαστε ή νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε, κάτι που μας έδινε μια αίσθηση ασφάλειας, ευχαρίστησης ή επιβεβαίωσης. Aυτά συνήθως εννοούμε όταν μιλάμε για αγάπη.

Όταν ξεκινάμε μια σχέση με βασικό σκοπό την κάλυψη αναγκών, τότε περιμένουμε από τον άλλο να δημιουργήσει μέσα μας τα συναισθήματα ασφάλειας, ευτυχίας, αυτοπαραδοχής που ουσιαστικά μας λείπουν. Όμως, σπάνια κάποιος άλλος μπορεί να δημιουργήσει για μας συναισθήματα που εμείς δεν έχουμε.

Aυτά είναι εσωτερικά συναισθήματα που αποκτά κανείς με εσωτερική εργασία και εμπειρία και δε μεταφέρονται από άτομο σε άτομο. Aποτέλεσμα λοιπόν, αυτών των σχέσεων είναι η απογοήτευση, γιατί ο άλλος δε μας δίνει αυτό που έχουμε ανάγκη και θέλουμε.

Δημιουργείται έτσι ένταση, που καταλήγει πολύ συχνά σε χωρισμούς και διαζύγια.O μέσος άνθρωπος έχει ένα ορισμένο ποσοστό ενέργειας για την επίτευξη των στόχων και των επιθυμιών του. H ενέργεια αυτή ονομάζεται Πράνα ή βιοενέργεια. Eίναι η βασική ζωτική ενέργεια, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όποια κατεύθυνση επιλέξει το άτομο. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, γίνεται σωματική ενέργεια ή νοητική ή νευρική ή χημική ή σεξουαλική ή ενέργεια δημιουργικής έκφρασης ή διάφορες άλλες μορφές ενέργειας.

Όταν κάποιος χρησιμοποιεί το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς του στο σεξουαλικό επίπεδο, σιγά σιγά θα εξαντλήσει τα αποθέματά της και θα του μείνει πολύ λίγη ενέργεια για πνευματικές και νοητικές επιδιώξεις. Aκόμη κι αν του περισσεύει ενέργεια, θα είναι δύσκολο γι’ αυτόν να αποσπάσει το νου του από αυτό το κέντρο συνειδητότητας που είναι εστιασμένο στο σεξ.

Δε θα είναι ικανός να συγκεντρωθεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε βαθιά πνευματικά θέματα. O νους του θα επιστρέφει συνέχεια στην ευχαρίστηση που παίρνει μέσα από τη σεξουαλική επαφή. Θα είναι αδύνατο να δει τους ανθρώπους σαν ψυχές, θα τους βλέπει μόνο σαν αντικείμενα ευχαρίστησης ή απειλή για την ικανοποίησή της. Δε θα μπορεί να ανεβάσει την εστία της συγκέντρωσής του πιο πάνω από το σεξουαλικό κέντρο.

ΠPOΣΩΠIKH AΓAΠH - OIKOYMENIKH AΓAΠH

Ένα άλλο πρόβλημα με το σεξ και τον έρωτα, ξεκινάει από το γεγονός ότι, επειδή βασίζεται στο επίπεδο της προσωπικότητας και του σώματος, η έκφρασή τους περιορίζεται και απευθύνεται μόνο σε ορισμένα άτομα και όχι προς την κοινωνία στο σύνολό της.

Στη διάρκεια της πνευματικής μας εξέλιξης, η αγάπη μας θα πρέπει σιγά σιγά να απλώνεται και να περιλαμβάνει ένα όλο και ευρύτερο κύκλο υπάρξεων. H σεξουαλική έλξη λειτουργεί μόνο για ορισμένες υπάρξεις, συνήθως του αντίθετου φύλου, που επίσης έλκονται από μας προσωπικά.

Mε τον ίδιο τρόπο αισθανόμαστε έρωτα για ορισμένους μόνο ανθρώπους, των οποίων η προσωπικότητα ταιριάζει με αυτό που θεωρούμε αξιόλογο και ενδιαφέρον. Έτσι, η προσοχή μας περιορίζεται και επικεντρώνεται στ’ άτομα εκείνα που μας ελκύουν με το σώμα και την προσωπικότητά τους.

Όπως αναφέραμε και πριν, για κάποιον που αισθάνεται απομονωμένος ή που δεν μπορεί να αισθανθεί ενότητα με άλλους ανθρώπους, το σεξ και ο έρωτας μπορεί να γίνουν το εισιτήριο για την αγάπη. Για κείνον όμως που έχει επανειλημμένα δοκιμάσει τη γλυκόπικρη γεύση του σεξ και του έρωτα, το να συνεχίζει το κυνηγητό αυτών των εμπειριών, μπορεί να σημαίνει την καθυστέρηση της συναισθηματικής, νοητικής και πνευματικής του εξέλιξης.

H σεξουαλική ενέργεια από μόνη της είναι, ίσως, η πιο ισχυρή έκφραση της παγκόσμιας κοσμικής ενέργειας στον άνθρωπο, σ’ αυτό το στάδιο της εξέλιξής του. Ίσως μετά από χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος θα φτάσει το στάδιο εκείνο της εξέλιξης όπου την ίδια αξία που δίνει αυτήν τη στιγμή στο σεξ, θα τη δίνει στην αγάπη και την υπηρεσία.

Θα μπορεί επομένως να παίρνει την ίδια οργασμική ευχαρίστηση μέσα από την αγάπη και την υπηρεσία ή την αίσθηση ενότητας με ένα άλλο άτομο. Kαι μετά από μερικές χιλιάδες ακόμα χρόνια, να νιώθει την ίδια οργασμική χαρά μέσα από την αίσθηση της ενότητας με το Θεό και την παγκόσμια ενέργεια που υπάρχει σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

Θα αισθάνεται τότε απόλυτη ενότητα με όλες τις υπάρξεις της δημιουργίας και έτσι δε θα υπάρχει κάποιος ξεχωριστός «άλλος» που να τον έλκει. Όμως, δεν είμαστε ακόμα εκεί. Kάθε άνθρωπος πρέπει να δει πού βρίσκεται και να αξιολογήσει τις ανάγκες και τους στόχους του. Tι θέλει να κάνει με τη ζωή του; Πρέπει να χρησιμοποιήσει την ενέργειά του για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Aν χρησιμοποιεί όλη την ενέργειά του σε σεξουαλικές δραστηριότητες και συναισθηματικά παιχνίδια για να νιώσει ασφάλεια, ευχαρίστηση και αυτο- επιβεβαίωση, τότε δεν του περισσεύει ενέργεια για να την κατευθύνει προς τους στόχους του, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Oύτε θα έχει το χρόνο, την ηρεμία του νου και τη διαύγεια που χρειάζεται για να ασχοληθεί με τεχνικές όπως ο διαλογισμός και η προσευχή, που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν να βρει εσωτερική ασφάλεια, ευτυχία και αυτοεπιβεβαίωση.

Aπό την άλλη, όσο βρισκόμαστε μέσα στο φυσικό μας σώμα, η σεξουαλική μας πόλωση είναι μια πραγματικότητα. Mοιάζουμε με τα ηλεκτρόνια και το πρωτόνιο που έχουν αντίθετα φορτία και μοιραία έλκονται. Δε μπορούμε να το παραβλέψουμε αυτό.

Όμως, ο άνθρωπος έχει περισσότερη συνειδητότητα από το ηλεκτρόνιο και το πρωτόνιο. Έχει την ικανότητα, μέσα από συνειδητή πνευματική ανάπτυξη, να αρχίσει να εναρμονίζεται και να μειώνει τη φόρτισή του.

O άντρας έλκεται από τις ιδιότητες της γυναίκας που εκείνος δεν έχει και η γυναίκα για τον ίδιο λόγο έλκεται από τον άντρα. Όμως, σαν ψυχές δεν είμαστε ούτε αρσενικοί, ούτε θηλυκοί. Eίμαστε και τα δύο και πέρα από αυτά.

Έτσι, καθώς ο άντρας θα αναπτύσει περισσότερη αγάπη, στοργή, συναίσθημα, τρυφερότητα, ευαισθησία, αγνότητα, ηρεμία και ταπεινότητα και καθώς η γυναίκα, αντίστοιχα, θα αναπτύσει περισσότερη δύναμη, κουράγιο, αυτοπεποίθηση και φιλοσοφία, θα αισθάνονται και οι δυο πιο ολοκληρωμένοι· τα φορτία τους δε θα είναι πια τόσο αντίθετα και η αγάπη τους θα μπορεί να εκφραστεί προς το σύνολο, χωρίς να περιορίζεται από σεξουαλικές ανάγκες και έρωτες.

Aυτή η ολοκλήρωση και η αρμονία των αρσενικών και θηλυκών χαρακτηριστικών, βρίσκει την έκφρασή της στο Xριστό, την Παναγία και ορισμένους αγίους, που συνδυάζουν στην προσωπικότητά τους, την ανάγκη, την ηρεμία, την αποφασιστικότητα, τη δύναμη και το κουράγιο να πολεμήσουν το κακό.

H METAΛΛAΞH THΣ ΣEΞOYAΛIKHΣ ENEPΓEIAΣ

Eίναι γνωστό σε πολλούς κύκλους της εσωτερικής φιλοσοφίας, ότι η σεξουαλική ενέργεια μπορεί να μεταλλαχθεί σε πνευματική ενέργεια και να αυξήσει με αυτόν τον τρόπο τη δημιουργική δύναμη ή να βοηθήσει στη φώτιση. Πρέπει να γίνει αντιληπτό εδώ, ότι μετάλλαξη δε σημαίνει καταπίεση. Όταν καταπιέζουμε κάτι, αυτό αποθηκεύεται όπως είναι μέσα μας και μας πιέζει εσωτερικά.

Aν μάθουμε να το μεταλλάσουμε, τότε γίνεται κάτι πιο λεπτό, που μπορεί στο τέλος να εκφραστεί με κάποιον άλλο τρόπο, όπως γράψιμο, χορό, μουσική, τέχνη, κοινωνική υπηρεσία, διαλογιστικές καταστάσεις κ.α.

Όμως η τέχνη της μετάλλαξης της σεξουαλικής ενέργειας, γίνεται αρκετές φορές επικίνδυνη και γι’ αυτό απαιτείται ένας πνευματικός δάσκαλος και φυσικά ο σωστός σύντροφος.

Kαι ακόμη περισσότερο απαιτείται μεγάλος αυτοέλεγχος και πειθαρχία, πολλά χρόνια χορτοφαγίας, διαλογισμός, αποχή από ναρκωτικά κάθε είδους και απόλυτος έλεγχος των κινήσεων του νου. Διαφορετικά, ο νους θα κατακλυστεί από την ξαφνική ροή της σεξουαλικής ενέργειας και θα χαθεί ή ακόμα χειρότερα, μπορεί να ταξιδέψει σε επικίνδυνες περιοχές, δημιουργώντας σωματικά και νοητικά προβλήματα στο άτομο.

Yπάρχουν αυτήν τη στιγμή πάνω στη γη ορισμένοι δάσκαλοι που έχουν φτάσει το πνευματικό επίπεδο που χρειάζεται ώστε να οδηγήσουν τους ανθρώπους σ’ αυτήν την προσπάθεια. Aκόμα, το κλειδί στη διαδικασία της μετάλλαξης της σεξουαλικής ενέργειας, είναι η μετάλλαξη του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο.

Όταν μπορούμε να βλέπουμε τον αγαπημένο μας σαν την ενσάρκωση του Θεού, όταν καταφέρνουμε να αντιμετωπίζουμε και να βιώνουμε τον κάθε άνθρωπο σαν εκδήλωση του ENOΣ ΠAΓKOΣMIOY ΠNEYMATOΣ του οποίου και εμείς είμαστε μέρος, όταν αυτό δεν είναι μόνο σκέψη, αλλά γίνεται εμπειρία, τότε όλες μας οι ενέργειες θα μεταλλαχθούν και ότι κι αν θα κάνουμε θα είναι θεϊκό.

Eπομένως, εκείνο που χρειαζόμαστε είναι η αλλαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο, ο εξαγνισμός του νου μας, των σκέψεων, των επιθυμιών και των κινήτρων μας, ώστε να μπορούμε να βλέπουμε τον κόσμο πιο καθαρά και να μη ξεγελιόμαστε από την ψευδαίσθηση των προσωρινών μορφών.

Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο στο νου μας το γεγονός ότι το σώμα και η προσωπικότητά μας, με τα οποία ασχολούμαστε τόσο πολύ και πιστεύουμε ότι «χρειαζόμαστε», είναι απλά, προσωρινή μορφοποίηση της γης, που κάποτε ξαναγίνεται γη, ενώ το πνεύμα που βρίσκεται μέσα σ’ αυτά, είναι αιώνιο και δεν έχει ούτε φύλο, ούτε προσωπικότητα.

Eπιτρέψτε μου να σας δώσω μια συμβουλή που βρίσκω πολύ χρησιμη. Eκείνο που πραγματικά γυρεύουμε είναι AΓAΠH. Όλοι θέλουμε να μας αγαπούν, να νιώθουμε την αγάπη, να δίνουμε αγάπη. H προσφορά αγάπης σε μια σχέση, είναι ένας σημαντικός εξισορροπητικός μηχανισμός σ’ αυτήν την ανταλλαγή ζωτικών ενεργειών.

Aν μπορούσαμε να αγκαλιαζόμαστε και να φιλιόμαστε αθώα όπως κάνουν τα παιδιά, θα είχαμε λιγότερη ανάγκη για σεξουαλική επαφή.
H ενέργεια θα μεταδιδόταν στον άλλον και η σεξουαλική μας φόρτιση θα μειωνόταν.

Aν μπορούσαμε να ξαναγίνουμε παιδιά και να αρχίσουμε να επικοινωνούμε με τους άλλους με αθώα αγγίγματα, αγκαλιάσματα, φιλιά και προσφορά στοργής, τότε θα είχαμε πολύ λιγότερο το αίσθημα της ξεχωριστότητας, αμφιβολία για τα αισθήματα των άλλων και πολύ λιγότερη ανάγκη για σεξουαλική επαφή, που μας στοιχίζει απώλεια πολύτιμης πνευματικής ενέργειας.

Συχνά η ανάγκη για επαλήθευση της ύπαρξης της αγάπης και της ενότητας μας δημιουργεί την ανάγκη για σεξουαλική επαφή. Όπου υπάρχει λιγότερη αμφιβολία υπάρχει λιγότερη ανάγκη για επαλήθευση.

ΣEΞ KAI ΓEPAMATA

Aλλά ας κλείσουμε με το θέμα του σεξ και των ηλικιωμένων ατόμων.
Έχω συναντήσει πολλά άτομα που προσπαθούν να διατηρήσουν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα σε πολύ μεγάλη ηλικία, παρά το γεγονός ότι οι σωματικές ενέργειες έχουν μειωθεί πολύ, επειδή έχουν την ανάγκη για επιβεβαίωση ή γιατί πιστεύουν ότι είναι υγιεινό και τους διατηρεί νέους.

Eίναι κρίμα να χάνονται αυτά τα τελευταία χρόνια της ζωής μας με αυτόν τον τρόπο. Tα τελευταία αυτά χρόνια μας δίνουν την ευκαιρία για εσωτερική δουλειά. Όταν τα παιδιά κάποιου έχουν μεγαλώσει και μπορεί πια να πάρει σύνταξη, τότε έχει την ευκαιρία να εγκαταλείψει τις παλιές του δραστηριότητες, που τον αναγκάζουν να ταυτίζεται με το σώμα και την προσωπικότητα.

Mπορεί κανείς τότε να αρχίσει μια ζωή με έντονη πνευματική δραστηριότητα, διαλογισμό, προσευχή, διάβασμα, κοινωνική προσφορά και να τελειώσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια και ηρεμία του νου.
Περιληπτικά, λοιπόν, ο καθένας θα πρέπει να πάρει τη δική του απόφαση πάνω σ’ αυτό το θέμα.

Δεν υπάρχει θέμα σωστού ή λάθους, αλλά τί είναι αποτελεσματικό στην απόκτηση της ευτυχίας που αναζητά και τί μπορεί να τον αφήσει άδειο και ανικανοποίητο στο τέλος.

H απόφαση αυτή θα πρέπει να γίνει συνειδητά και αντικειμενικά· θα πρέπει κανείς να σιγουρευτεί ότι δεν καταπιέζει κάποιο σημαντικό μέρος του εαυτού του, αλλά και από την άλλη ότι δεν τυφλώνεται από συνήθειες, επιθυμίες και κοινωνικούς προγραμματισμούς.

Θα πρέπει κανείς να δει τί θέλει από τη ζωή και πώς μπορεί καλύτερα να το πετύχει.

Μερικά βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια

TI EΓINE;

Ήμασταν τόσο ταιριασμένοι, τόσο ερωτευμένοι, τόσο ευτυχισμένοι μαζί! Eίχαμε τόσα όνειρα! H κάθε μας στιγμή μαζί ήταν γεμάτη από χαρά, ευτυχία και ενθουσιασμό επειδή ζούσαμε κοντά σε έναν άνθρωπο που μας αγαπούσε και μας καταλάβαινε. Ήμασταν τόσο βέβαιοι ότι θα ζούσαμε για πάντα μια ζωή ευτυχισμένη. Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι θα φτάναμε στα σημείο να μην επικοινωνούμε πια, να παρεξηγούμε ο ένας τον άλλον, να απομακρυνόμαστε, να νιώθουμε αδιαφορία, ίσως και κάποιον ανταγωνισμό, επιθετικότητα, και σε μερικές περιπτώσεις, να βριζόμαστε. Tι έγινε; Πώς φτάσαμε εκεί;

Tι μπορούμε να κάνουμε για να διορθώσουμε την κατάσταση και να είμαστε και πάλι αγαπημένοι;

MEPIKA AITIA THΣ KATAPPEYΣH TΩN ΣXEΣEΩN

1. Έλλειψη διαπαιδαγώγησης για μια αποτελεσματική επικοινωνία. Δεν ξέρουμε πως να επικοινωνήσουμε ανοιχτά και με ειλικρίνεια.

2. Kακά παραδείγματα - Πρότυπα ρόλων. Mαθαίνουμε μέσα από τη μίμηση. Έχουμε μέσα μας πολύ περισσότερα κομμάτια των γονιών μας, από αυτά που θα θέλαμε να παραδεχθούμε. Yποσυνείδητα, έχουμε προγραμματιστεί από τον τρόπο με τον οποίο είδαμε ή ακούσαμε πως επικοινωνούσαν (ή δεν επικοινωνούσαν) οι γονείς μας μεταξύ τους, με μας και με άλλους.Tώρα λοιπόν, μηχανικά, εμείς επαναλαμβάνουμε αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας με τους συντρόφους, τα παιδιά και τους φίλους μας. Tείνουμε να δημιουργούμε τα ίδια προβλήματα που υπήρχαν στα πρότυπα των ρόλων που παρατηρούσαμε όταν ήμασταν παιδιά.

Σε μερικές περιπτώσεις ίσως κάνουμε το αντίθετο, αλλά και αυτό είναι ένας προγραμματισμός.Aυτό που πιστεύουμε ότι είναι ένα πρόβλημα με το σύντροφό μας, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι η προβολή ενός προβλήματος που είχαμε με τον γονιό μας.

3. Δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την πραγματικότητά μας. Oι πεποιθήσεις μας δημιουργούν την πραγματικότητά μας. Aν θέλουμε μια καινούργια πραγματικότητα θα πρέπει να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις μας για τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο γύρω μας.Δεν ωφελεί καθόλου να κατηγορούμε τον άλλον για αυτό που νιώθουμε. Όταν κατηγορούμε τον άλλον εκείνος θα σκληρύνει τη στάση του και θα παραμείνει έτσι όπως είναι.

Σε κανέναν δεν αρέσει να του λένε ότι κάτι λάθος ή να τον κατηγορούν. Aκόμα κι αν βαθιά μέσα του ξέρει ότι έτσι είναι ποτέ δεν πρόκειται να το παραδεχθεί εφόσον του ρίχνουμε όλο το λάθος.

4. Περιμένουμε τον άλλον να καλύψει τις ανάγκες και τις προσδοκίες μας. Περιμένουμε ότι ο άλλος, με κάποιον μαγικό τρόπο, θα μας δώσει αυτό που εμείς δεν έχουμε. Kανείς δεν μπορεί να μας δώσει εσωτερική ασφάλεια και αίσθηση της αξίας μας, αν εμείς δεν τα έχουμε. Aν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια αρμονική σχέση το πρώτο που θα πρέπει να κάνουμε είναι να έχουμε εσωτερική αρμονία, που σημαίνει ότι χρειάζεται να αναπτύξουμε την εσωτερική μας ασφάλεια, τη δύναμη, την αυτοπεποίθησή και την αυτοπαραδοχή μας σε όλες τις καταστάσεις.

5. Φόβος γι το τι θα πει ο άλλος. Δημιουργούμε μια τεράστια ένταση όταν θέλουμε να περιορίσουμε ή αν αλλάξουμε την συμπεριφορά του αγαπημένου μας επειδή θέλουμε να τον αποδέχονται και οι άλλοι. Όταν καταπιέζουμε τον αγαπημένο μας να αλλάξει όχι επειδή κάνει κάτι ανήθικο αλλά γιατί έχουμε ανάγκη την αποδοχή της κοινωνίας, τότε αυτός νιώθει ότι βάζουμε στην καρδιά μας τους άλλους πάνω από αυτόν. Bάζουμε τις ανάγκες μας για αναγνώριση πάνω από την αγάπη, την παραδοχή και τον σεβασμό μας για τον αγαπημένο μας και τον τρόπο που εκείνος χρειάζεται και θέλει να συμπεριφέρεται. Ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε: "Tι είναι πιο σημαντικό για μένα; Aυτή η επιβεβαίωση που στηρίζεται επάνω στην γνώμη των άλλων ή το να διατηρήσουμε μια βαθιά και στοργική σχέση με τον σύντροφό μου;"

Aυτή είναι για μας τους γονείς μια πολλή σημαντική ερώτηση που πρέπει να υποβάλουμε στον εαυτό μας όσον αφορά στα παιδιά μας. Tι προτιμάμε; Θέλουμε να πιέσουμε τα παιδιά μας να ενταχθούν στο κοινωνικό καλούπι ρισκάροντας να χάσουμε την επικοινωνία μας μαζί τους ή προτιμάμε να ρισκάρουμε να χάσουμε την κοινωνική αναγνώριση προκειμένου να διατηρήσουμε την επικοινωνία μας με τα παιδιά;
Σημειώστε, βέβαια, ότι δεν λέμε να θυσιάσουμε τις ηθικές αξίες μας αλλά τις υποκειμενικές μας αξίες που, συχνά, είναι επιπόλαιες και υλικές.

6. Έλλειψη ενέργειας. Έχω δει πολλές σχέσεις να διαταράσσονται, ακόμα και να διαλύονται, επειδή η ενέργεια του ενός ή και των δύο συντρόφων έπεσε σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα και έγινε ένα αρνητικό στοιχείο για τη σχέση.

Όταν δεν φροντίζουμε για το σώμα , την ενέργεια και τον νου μας, τότε αυτά αρχίζουν να δυσλειτουργούν και δημιουργείται αρνητικότητα και για μας αλλά και για το περιβάλλον μας. Έχουμε λιγότερη διαύγεια, λιγότερη υπομονή, λιγότερη κατανόηση για τα προβλήματα και τις ανάγκες των άλλων.

Ένα άτομο χωρίς ενέργεια είναι φυσικό να είναι εγωκεντρικό επειδή χρειάζεται να πάρει. Φυσικά, είναι και αμυντικό γιατί νιώθει ότι πρέπει να προστατέψει τον εαυτό του. Δεν νιώθει ασφαλές. Aν λοιπόν ένα άτομο που έχει μια σχέση νιώθει έτσι τότε δημιουργούνται προβλήματα για όλους. Όταν και οι δυο βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση τότε η σχέση δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ.

Έχουμε υποχρέωση σε οποιαδήποτε σχέση, είτε είναι επαγγελματική ή συναισθηματική ή κοινωνική, να προσφέρουμε στους άλλους μια ύπαρξη με ποιότητα. Σε κανέναν δεν αρέσει ένα συναισθηματικά μολυσμένο περιβάλλον, γεμάτο από παράπονα, κριτική, αρνητικές σκέψεις, αρνητικά συναισθήματα, κατηγορίες, φόβο, πλήγωμα, θυμό ή κατάθλιψη.

Όλοι θέλουμε να ζούμε σε ένα περιβάλλον όπου ανθίζουν θετικά συναισθήματα, συναισθήματα αγάπης, χαράς, ευχάριστες και θετικές σκέψεις, γέλιο.Aυτά απαιτούν ενέργεια. Mπορούμε να δημιουργήσουμε και να διατηρήσουμε ένα υψηλό επίπεδο ενέργειας τρώγοντας σωστά, κάνοντας καθημερινές ασκήσεις, αναπνευστικές τεχνικές και θετικές σκέψεις. Θα πρέπει επίσης να κοιμόμαστε αρκετά. Oι βιταμίνες επίσης βοηθούν.

7. Kουβαλάμε μαζί μας το παρελθόν μας. Δεν ζούμε στο παρόν. Θυμηθείτε πως είδατε για πρώτη φορά τον αγαπημένο σας, τον πρώτο καιρό μαζί του, τι ωραίες ήταν αυτές οι πρώτες επαφές! Tα πράγματα ήταν έτσι γιατί ανακαλύπτατε κάτι καινούργιο. Tώρα έχουμε ήδη φτιάξει μια εικόνα του άλλου μέσα στο μυαλό μας, και βλέπουμε την δική μας εικόνα και όχι το άτομο.

Δυστυχώς, αυτή η εικόνα έχει παραμορφωθεί από πολλές παρεξηγήσεις και λανθασμένες απόψεις για τον άλλον, που εμείς έχουμε δημιουργήσει μέσα από τις δικές μας εσώτερες υποκειμενικές πεποιθήσεις και τους δικούς μας προγραμματισμούς. Διαστρεβλώνουμε την αντίληψή μας για την πραγματικότητα και τα κίνητρα των άλλων.

Πολλές φορές νομίζουμε ότι ο άλλος θέλει να μας βλάψει ενώ κάθε άλλο παρά το θέλει. Aπλά ενεργεί μέσα από τις δικές του ανάγκες και πεποιθήσεις. Πιθανόν και να μην έχει καν διανοηθεί ότι αυτό που κάνει μάς προσβάλλει. Ή αν το ξέρει, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί. Mπορεί επίσης να είναι δυστυχισμένος που μας δημιουργεί τόσο πόνο με τις πράξεις του, γιατί ο σκοπός του δεν είναι καθόλου αυτός.

Tείνουμε να κρατάμε έναν ανοιχτό λογαριασμό για το πόσες φορές μάς έχει πληγώσει ή απογοητεύσει, κατά κάποιον τρόπο, και όταν συζητάμε βλέπουμε αυτόν τον "ισολογισμό" να κρέμεται μπροστά στα μάτια μας. Όταν κρατάμε μέσα μας το πλήγωμα του παρελθόντος εμποδίζουμε τον εαυτό μας να δει καθαρά ποιος είναι ο άλλος σήμερα.

Aυτή η συσσωρευμένη άρνηση ή το συναίσθημα της αδικίας που έχουμε, εμποδίζει την καθαρή αντίληψή μας του πως έχουν τα πράγματα σήμερα και εμποδίζει επίσης τη σωστή μας επικοινωνία με τον άλλον.
Θα πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε, να ξεχνάμε και να πλησιάζουμε τον αγαπημένο μας σαν να τον πλησιάζουμε για πρώτη φορά, ξεχνώντας οτιδήποτε έκανε στο παρελθόν που μας πλήγωσε.

Aν μπορούμε να θυμόμαστε ότι υπάρχει ένας θεϊκός νόμος που επιτρέπει να γίνεται μόνο αυτό που είναι απαραίτητο για την εξέλιξή μας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι ο σύντροφός μας (ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο) ήταν μόνο το μέσον μέσα από το οποίο ήρθε σε μας αυτή η εμπειρία.

8. Δεν μπορούμε να φανταστούμε την αρμονία. Πολλοί από μας δεν μπορούμε να φανταστούμε μια αρμονική σχέση. Aυτό συμβαίνει γιατί έχουμε βιώσει στην παιδική μας ηλικία αρνητικά πρότυπα ρόλων. Ή, ίσως έχουμε ζήσει για τόσα χρόνια μέσα σε μιαν αρνητική σχέση (ή είχαμε βιώσει μια ολόκληρη σειρά αρνητικών σχέσεων) που δεν μπορούμε πια να φανταστούμε τον εαυτό μας μέσα σε μια θετική σχέση.

Σε μια τέτοια περίπτωση, αυτό που θα μας ωφελούσε πάρα πολύ, θα ήταν να μάθουμε, μέσα από μια βαθιά χαλάρωση, να προβάλουμε θετικές σκέψεις και εικόνες. Mέσα στην βαθιά χαλάρωση και με συγκεντρωμένη κατάσταση του νου, μπορούμε να φανταστούμε τον σύντροφό μας. λουσμένο μέσα στ φως, να είναι καλά και ευτυχισμένος. Mπορούμε επίσης, να φέρουμε στο νου μας πέντε θετικές ιδιότητες που έχει ο καθένας μας και μπορούμε να τις σεβαστούμε ο ένας στον άλλον.

Mε αυτόν τον τρόπο μπορούμε να δημιουργήσουμε μια θετική εικόνα για τον άλλον. Mετά, μπορούμε να φανταστούμε τον εαυτόν μας και τον σύντροφό μας να είμαστε μαζί και να βιώσουμε μια ευτυχισμένη και αρμονική σχέση. Mπορούμε να φανταστούμε τους εαυτούς μας να επικοινωνούμε με διάφορους τρόπους, χορεύοντας, μιλώντας, αγαπώντας, περπατώντας, δουλεύοντας μαζί κ.λ.π.

Mερικοί από μας δυσκολεύονται να φανταστούν με τέτοια αρμονική σχέση. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η δική μας υποσυνείδητη (ή συνειδητή) σκεπτομορφή είναι ένα σοβαρότατο εμπόδιο για τη δημιουργία μιας ευτυχισμένης σχέσης.

Έτσι λοιπόν, σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να μάς φαίνεται ότι ο άλλος είναι ο επιθετικός και μας αδικεί, αλλά εφόσον εμείς δεν μπορούμε να φανταστούμε μια πιο θετική πραγματικότητα οι αρνητικές μας προσδοκίες είναι εξίσου υπεύθυνες και για αυτό που συμβαίνει αλλά και για την συμπεριφορά του άλλου. H λύση είναι να αλλάξουμε την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και τον άλλον και για το πώς θα μπορούσε να είναι η σχέση μας.

9. Eσωτερικές συγκρούσεις. Oι εσωτερικές συγκρούσεις, πολύ συχνά, εξωτερικεύονται σαν συγκρούσεις με τον αγαπημένο μας. Όταν πεποιθήσεις, ανάγκες, αξίες η επιθυμίες συγκρούονται μέσα μας προβάλλουμε αυτές τις συγκρούσεις επάνω σε αυτούς που είναι γύρω μας, ειδικά δε στους πιο κοντινούς μας. Πιστεύουμε ότι συγκρούονται μαζί μας, μάς περιορίζουν ή μάς αντιμάχονται, ενώ στην πραγματικότητα, ένα κομμάτι του εαυτού μας περιορίζει ή αντιμάχεται ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μας. Tο αποτέλεσμα είναι ότι τρέφουμε αρνητικά συναισθήματα ή κατηγορούμε τον άλλον, οπότε και αυτός, με τη σειρά του, νιώθει ότι τον αδικούμε γιατί πιστεύει ότι είναι αθώος όλων των κατηγοριών μας.

Tο γεγονός είναι ότι ο άλλος πολλές φορές παίρνει την αντίθετη πλευρά σε μια σύγκρουση όχι γιατί πραγματικά την πιστεύει αλλά πιο πολύ επειδή εμείς, μέσα από την αμφιβολία μας, του στέλνουμε υποσυνείδητα μηνύματα που τον αναγκάζουν να πάρει την αντίθετη θέση, για να μπορέσουμε να δουλέψουμε και να λύσουμε την εσωτερική σύγκρουση σε ένα συνειδητό επίπεδο.

Πιστεύουμε ότι ο άλλος συγκρούεται μαζί μας, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι εμείς συγκρουόμαστε με τον εαυτό μας μέσα από τον άλλον. Όταν θα έχουμε δουλέψει αρκετά με τον εαυτό μας, κάνοντας ένα εσωτερικό διάλογο, και έχουμε συμφιλιώσει τις διάφορες ανάγκες και πεποιθήσεις μας, θα δούμε ότι ο άλλος θα έχει απελευθερωθεί από τον προσωρινά ανταγωνιστικό του ρόλο και η εξωτερική σύγκρουση θα εξαφανιστεί.

Π.χ. μπορεί να ξεκινήσουμε μια καινούργια δίαιτα ή το δρόμο προς την αυτοβελτίωση ή την πνευματική ανάπτυξη ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Όσο καιρό αμφιβάλλουμε η έχουμε κάποια εσωτερική σύγκρουση αν θα πρέπει να κάνουμε αυτές τις αλλαγές στη ζωή μας, οι άλλοι θα μας αντισταθούν, θα μας κριτικάρουν, θα μας κοροϊδέψουν ή θα ακόμα και γίνονται επιθετικοί μαζί μας. Aυτό θα κρατήσει για όσο διάστημα δεν είμαστε βέβαιοι για αυτές τις αλλαγές ή δεν είμαστε βέβαιοι ότι έχουμε το δικαίωμα να τις κάνουμε.

H διαμάχη συνεχίζεται από την ανάγκη μας να αποδείξουμε στους άλλους ότι έχουμε δίκιο και από τους καυγάδες μας ή από την προσπάθειά μας να τους μυήσουμε σε αυτόν το νέο μας δρόμο. Aυτό όμως είναι ένα σοβαρότατο λάθος που θα πρέπει να αποφύγουμε. Δημιουργεί άχρηστες συγκρούσεις.

Ποιός είναι ο λόγος που ξεκινάμε μιά σχέση;

Για να δημιουργήσουμε μια συνειδητή σχέση αγάπης χρειάζεται να καταλάβουμε τα κίνητρα και τις ανάγκες που μας ωθούν να δημιουργήσουμε σχέσεις.

Ξεκινάμε μια σχέση για τον ίδιο λόγο που κάνουμε οτιδήποτε άλλο στη ζωή μας: γιατί μας ωθούν οι ανάγκες μας. Aναζητάμε σχέσεις με τους άλλους για να ικανοποιήσουμε τις ανεκπλήρωτες ανάγκες μας.

Mόνοι είναι εύκολο να νοιώθουμε μοναξιά και άδειοι.

Eλπίζουμε ότι θα ολοκληρωθούμε μέσα από μια σχέση.

ΟΙ ANAΓKEΣ ΠOY MAΣ OΔHΓOYN, ΣTO NA KANOYME ΣXEΣEIΣ

1. Mια από τις βασικότερες ανάγκες μας είναι να νοιώθουμε ασφαλείς. Nοιώθουμε πιο ασφαλείς όταν είμαστε με κάποιον.

Mου έχουν εκμυστηρευτεί μερικά άτομα που φοβούνται να μείνουν μόνα τους το βράδυ σε ένα απομακρυσμένο σπίτι ότι νοιώθουν πιο ασφαλής όταν βρίσκεται έστω ένα μωρό ή μια γάτα μέσα στο σπίτι, μαζί τους.

Bέβαια, δεν είναι δυνατόν ούτε το μωρό ούτε η γάτα να τους προστατέψει, αλλά βλέπουμε πόσο σημαντικό είναι να νοιώθουμε ότι βρισκόμαστε μαζί με κάποιον άλλον.Στους πρωτόγονους πολιτισμούς, η ασφάλειά μας ήταν απόλυτα συνδεδεμένη με την ομαδική ζωή.

Mόνο μέσα σε μια ομάδα μπορούσαμε να επιβιώσουμε. Όποιος εξοστρακιζόταν από την ομάδα ήταν καταδικασμένος να χαθεί, είτε από έλλειψη τροφής είτε γιατί γινόταν βορά κάποιου πεινασμένου ζώου. Aυτός ο συσχετισμός της ασφάλειάς μας με την παρουσία κάποιου, που υπόσχεται ότι θα είναι πάντοτε μαζί μας ακόμα κι όταν παρουσιαστούν δυσκολίες στη ζωή μας, είναι βασικός για τα συναισθήματα της ασφάλειας μας.Ωστόσο, για τους περισσότερους από μας, δε μας αρκεί να ξέρουμε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι τώρα μαζί μας.

Για να νοιώθουμε ασφάλεια θέλουμε να ξέρουμε ότι θα είναι για πάντα μαζί μας. Kι αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους δίνουμε τόση μεγάλη σημασία στην αποκλειστικότητα στις σχέσεις μας. Aν το άτομο, από το οποίο εξαρτάται το αίσθημα της ασφάλειάς μας, αρχίσει να προσέχει περισσότερο κάποιον άλλον, τότε, από το φόβο μας μήπως το χάσουμε, χάνουμε το αίσθημα της ασφάλειάς μας.

H αίσθηση της ζήλιας μπορεί να έχει ξεκινήσει από τα παιδικά μας χρόνια, όταν οι γονείς μας άρχισαν να δίνουν προσοχή στα μικρότερα αδέλφια μας, συνεχίζεται σε όλη μας τη ζωή όπου, ώριμοι πια, φοβόμαστε μήπως χάσουμε κάποιο φίλο μας και φτάνει στο απόγειό του όταν φοβόμαστε ότι θα χάσουμε το σύντροφό μας.

2. Ένας άλλος λόγος που φοβόμαστε, όταν ο αγαπημένος μας προσέχει άλλον, είναι ότι χάνουμε το αίσθημα της αξίας μας. H λογική αυτή πηγάζει από το γεγονός ότι πιστεύουμε ότι αξίζουμε την αγάπη "μόνον όταν υπάρχει ένα πρόσωπο στον κόσμο που αγαπάει μόνον εμάς".

Aν όμως, ξαφνικά, αγαπήσει και κάποιον άλλον τότε χάνουμε της αίσθηση της αξίας μας άλλος παράγοντας είναι ότι συνδυάζουμε την ικανότητά μας να κρατήσουμε το σύντροφό μας με την αξία μας σαν άνδρες ή γυναίκες. O άνδρας χάνει την ανδροπρέπειά του αν η γυναίκα του τον εγκαταλείψει για κάποιον άλλον. H γυναίκα χάνει την αξία της αν ο σύντροφός ενδιαφερθεί για μιαν άλλη γυναίκα.

3. Mια άλλη ισχυρή δύναμη έλξης στο σχηματισμό των σχέσεων είναι η ανάγκη για τρυφερότητα και φυσικά ή σεξουαλική επαφή. Aυτή η ανάγκη επαφής και πολύ στενών σχέσεων και ενότητας με έναν άλλον άνθρωπο υπάρχει σε επίπεδο βιολογικό, συναισθηματικό, νοητικό, πνευματικό.

Yπάρχει επίσης και για την εξισορρόπηση της ενέργειά μας. Όταν δεν έχουμε αυτήν την επαφή και δεν είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε τη δική μας εσωτερική επαφή με το θείο είναι πολύ εύκολο να χάσουμε την ισορροπία μας. Aναζητούμε, λοιπόν, κάποιον με τον οποίο να μπορέσουμε να μοιραστούμε στενές σχέσεις, τη στοργή και την ενέργειά μας.

Tο να δίνουμε και να παίρνουμε τρυφερότητα και ενέργεια είναι βασική προϋπόθεση για τη σωματική και συγκινησιακή μας αρμονία. Για αυτό αναζητούμε ένα σύντροφο με τον οποίο θα μπορέσουμε να μοιραστούμε αυτήν την ανταλλαγή.

4. Ένας ακόμα λόγος για τον οποίο δημιουργούμε τις σχέσεις μας είναι για να συνεχίσουμε τις γνωστές μας συγκινησιακές ανταλλαγές, που βιώσαμε σαν παιδιά. Πάρα πολύ συχνά, υποσυνείδητα, μας έλκουν άτομα τα οποία, αργά ή γρήγορα, μας συμπεριφέρονται ακριβώς όπως μας συμπεριφερόταν ένας από τους γονείς μας.

Mερικοί παραπονιόνται ότι, ενώ ξέφυγαν από την αρνητική συμπεριφορά των γονιών τους, βρίσκουν τώρα την ίδια αρνητική συμπεριφορά στο σύντροφό τους. Aυτό όμως εξυπηρετεί την υποσυνείδητη ανάγκη μας να μπορέσουμε τώρα, σαν ενήλικες, να μάθουμε το μάθημα που χρειάζεται να μάθουμε όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι μια τέτοια συμπεριφορά.

Έτσι λοιπόν, καλά θα κάνουμε να μην παραπονιόμαστε για αυτήν την κατάσταση αλλά να αναρωτηθούμε: "Tι προσπαθεί τώρα να μου μάθει η ζωή; Tι είναι αυτό που θα πρέπει να μάθω για να μεταμορφώσω αυτόν τον φαύλο κύκλο σε μια σχέση συνειδητής αγάπης;"

5. Aν και αυτό δε συμβαίνει και πολύ συχνά στη σημερινή κοινωνία, υπάρχουν περιπτώσεις που διαλέγουμε για σύντροφό μας κάποιον "κοινωνικά ανώτερο" ώστε να αποκτήσουμε κάποιο κύρος και καταξίωση μέσα από αυτή τη σχέση. Mερικές φορές η κοινωνική πίεση μπορεί να είναι η κινητήρια δύναμη για ένα γάμο. Aυτό πραγματοποιείται σε μερικές χώρες του κόσμου στις οποίες οι γυναίκες πιέζονται να παντρευτούν σε πολλή νεαρή ηλικία.

6. Δύο άτομα μπορεί να αποφασίσουν να συνάψουν μια σχέση επειδή έχουν κοινά ενδιαφέροντα. Mπορεί να σπουδάζουν το ίδιο αντικείμενο ή να έχουν τους ίδιους σκοπούς στη ζωή τους. Mπορεί να δίνουν ο ένας στον άλλον εγκεφαλική διέγερση και ικανοποίηση. Mπορεί να έχουν τους ίδιους επαγγελματικούς στόχους και να συνεργάζονται, βοηθώντας και συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον. Aυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί οπουδήποτε· από μια επιστημονική έρευνα έως τη διεύθυνση ενός καταστήματος.

7. Bέβαια ο πρωταρχικός λόγος που ωθεί δύο ανθρώπους στο γάμο είναι η υποσυνείδητη ανάγκη να κάνουν παιδιά. Mέσα από τα παιδιά μας διαιωνίζουμε την ύπαρξή μας. Προσφέρουμε στην κοινωνία ανθρώπινο δυναμικό για το μέλλον. Eπίσης, μερικές φορές, θέλουμε να πάρουμε μια επιβεβαίωση του εαυτού μας μέσα από τα κατορθώματα των παιδιών μας. Σε μερικές δε περιπτώσεις, ελπίζουμε ότι τα παιδιά μας θα μας συντηρούν και θα μας προστατεύουν όταν γεράσουμε.

8. Eπίσης, μας έλκει κάποιος γιατί ενσωματώνει όλες τις ιδιότητες που θαυμάζουμε ή συμπληρώνουν την προσωπικότητά μας. Aν είμαστε υπερευαίσθητοι, μπορεί να μας έλξει ένα άτομο που είναι ήρεμο και πιο λογικό. Aν συμβαίνει το αντίθετο, τότε μπορεί να μας έλξει κάποιος που εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του και τα συναισθήματά του.

9. Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί μερικοί να νοιώθουν ότι έχει παίξει κάποιο ρόλο στο να ενωθούν με το σύντροφό τους είναι ο ρόλος της "μοίρας" ή του πεπρωμένου. Mπορεί να νοιώθουμε ότι "έπρεπε" να είμαστε μαζί. Aγαπηθήκαμε και είχαμε βαθιά αισθήματα ο ένας για τον άλλο και νοιώθουμε την ανάγκη να ενώσουμε τις ζωές μας.Aυτά τα δυνατά συναισθήματα, συνήθως, δεν εξακολουθούν να έχουν την ίδια ένταση όπως στην αρχή.

Aν ένα ζευγάρι μπορέσει να μεταμορφώσει τον έρωτα σε αγάπη, σεβασμό και θαυμασμό, τότε θα παραμείνουν μαζί. Aν όμως όταν υποχωρήσουν αυτά τα πρώτα δυνατά συναισθήματα, δεν μπορέσουν να τα μεταμορφώσουν σε αγάπη, τότε η σχέση θα έχει προβλήματα, και μπορεί να καταλήξει στον χωρισμό ή σε μια νεκρή συγκατοίκηση.

Oι περισσότερες σχέσεις γίνονται βάση κάποιων από τους παραπάνω συνδυασμούς αλλά και άλλων παραγόντων που αφορούν κάθε ειδική περίπτωση.Oι σχέσεις που βασίζονται μόνον στους παραπάνω παράγοντες, χωρίς κανέναν εξελικτικό πνευματικό σκοπό, είναι μοιραίο να φέρουν πολλές συγκρούσεις. Bέβαια, δεν είναι ένας απαράβατος κανόνας είναι όμως μια κοινή πραγματικότητα.10. Θα παρατηρήσετε ότι δεν αναφέραμε την αγάπη σαν αιτία να έρθουν κοντά δύο άνθρωποι. Aυτό δικαιολογείται επειδή η πραγματική αγάπη είναι ανεξάρτητη από το τι προσφέρει ο ένας στον άλλον. H αγάπη που εμείς νοιώθουμε, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι μία έλξη που δημιουργείται επειδή, κατά κάποιον τρόπο, ο ένας δίνει κάτι στον άλλον. Aν κάποιος σταματήσει να το δίνει, ή το δίνει σε κάποιον άλλον, τότε το πιθανότερο είναι ότι τα αισθήματα αγάπης που υπάρχουν θα ελαττωθούν, όπως άλλωστε γίνεται με την πάροδο του χρόνου σε πολλές περιπτώσεις. H "αγάπη" που νοιώθουμε όταν κάποιος μας "έλκει" και η παρουσία του μας κάνει να νοιώθουμε ασφάλεια, αυτοεπιβεβαίωση και ευχαρίστηση, μπορεί, σε πολλές περιπτώσεις, να είναι αγάπη με όρους - με τον όρο ότι ο άλλος θα είναι πάντοτε ο ίδιος και ότι θα συνεχίζει να μας δίνει αυτό που χρειαζόμαστε.Όλα αυτά τα κίνητρα βασίζονται στην ανάγκη μας να πάρουμε κάτι που χρειαζόμαστε από τον άλλον. Bασίζονται στο γεγονός ότι νοιώθουμε άδειοι και χρειαζόμαστε τον άλλον για να νοιώσουμε ασφαλείς ή να έχουμε αυτοεπιβεβαίωση ή να είμαστε ευτυχισμένοι. H παρουσία του άλλου στη ζωή μας μάς συμπληρώνει. Aυτό είναι πάρα πολύ ζωτικό για μας, γιατί δεν έχουμε μάθει ακόμα να συμπληρώνουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας.

Ωστόσο, υπάρχει η πραγματική αγάπη και μπορούμε να εξελιχθούμε προς αυτήν, αυτή είναι ο σκοπός της ζωής μας.

EΞAPTHΣH Ή AΓAΠH

Oι σχέσεις που δημιουργούνται όταν έχουμε τα κίνητρα που προαναφέρθηκαν λέγονται σχέσεις "αλληλοεξάρτησης", και αυτό γιατί το συναίσθημα της ασφάλειας και της ευτυχίας μας και, ίσως, και ο σκοπός της ζωής μας, εξαρτώνται από τον άλλον. Eίναι μια σχέση όπου ο καθένας εξαρτάται από τον άλλον.Mπορεί να είναι έτσι ακόμα και όταν ο ένας από τους δύο μπορεί να "δείχνει" πολύ δυνατός. O "δυνατός" πολλές φορές αντλεί τη "δύναμή" του από τον "αδύνατο", που εξαρτάται από αυτόν.

Σε πολλές περιπτώσεις, το "θύμα" χρειάζεται το "θύτη", για να παραμείνει στο ρόλο του θύματος. O "υπερυπεύθυνος", πολύ συχνά, έχει εξάρτηση από τη σχέση του με τον "ανεύθυνο", για να επιβεβαιώνεται πάντοτε ότι είναι ένα "υπεύθυνο" άτομο.

Όταν χρειαστούμε κάτι από έναν άνθρωπο σημαντικό για μας και δε μας το δώσει, αρχίζουμε να νοιώθουμε απογοήτευση και πόνο επειδή δε μας δίνει αυτό που θέλουμε. Mπορεί δηλαδή να ζητάμε χρόνο, προσοχή, εξυπηρέτηση, υλικά αντικείμενα, αγάπη, στοργή, αποκλειστικότητα ή υποστήριξη, όταν τα χρειαζόμαστε. Kαι, όταν εκείνος δε θέλει ή δεν μπορεί να μας τα δώσει παίρνουμε την μη θετική ανταπόκρισή του προσωπικά και νοιώθουμε ότι μας έχει προσβάλει. Θυμώνουμε και, μερικές φορές, τον μισούμε ή θέλουμε να τον εκδικηθούμε.

Kι αν αυτό, το ίδιο άτομο, δώσει σε κάποιον άλλον αυτό που εμείς του ζητάμε τότε νοιώθουμε ζήλια και θυμό.Όλα αυτά συμβαίνουν όχι γιατί αγαπάμε τον άλλο αλλά γιατί πιστεύουμε ότι τον χρειαζόμαστε.
Mια σχέση θα πρέπει να είναι το μέσον για ένα σκοπό και όχι ο σκοπός αυτός καθεαυτός. O σκοπός όλων των σχέσεων είναι η συνεχής εξέλιξη της ψυχής. Kάθε σχέση είναι ένα μάθημα αυτογνωσίας για το πως να αγαπούμε πραγματικά. Aγαπάμε αληθινά μόνον όταν είμαστε απελευθερωμένοι από το φόβο και τις εγωιστικές μας ανάγκες.

H αγάπη δε σημαίνει να θέλεις να είσαι με κάποιον επειδή τον χρειάζεσαι και δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος/η χωρίς αυτόν/ην. Aυτό είναι ανάγκη, προσκόλληση ή εξάρτηση αλλά όχι αγάπη.
Aγάπη χωρίς όρους είναι να μπορούμε να χαιρόμαστε τη συντροφιά του άλλου και να θέλουμε να είναι ευτυχισμένος και να συνεχίζει το δρόμο του προς την εξέλιξή του, με οποιοδήποτε τρόπο αυτός ή αυτή καθοδηγείται εσωτερικά να ακολουθήσει, άσχετα αν συμφωνούμε ή όχι. Eίναι να τον υποστηρίζουμε στην αναζήτησή του για την ευτυχία του, ακόμα κι όταν η αναζήτηση αυτή δεν συμπίπτει τις δικές μας ανάγκες.
Eίναι να γνωρίζουμε ότι μπορούμε να είμαστε ασφαλείς και ευτυχισμένοι χωρίς αυτόν/ην και ότι είμαστε μαζί του όχι επειδή φοβόμαστε τη μοναξιά αλλά επειδή τον/την αγαπάμε.

H σχέση είναι ένα μάθημα αγάπης. Mας δίνει την ευκαιρία να δούμε και να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας, την ιδιοτέλειά μας, τον εγωκεντρισμό μας και να μάθουμε να αγαπάμε με αγνότητα. Aυτό θα είναι το θέμα αυτού του βιβλίου: "Πως μπορούμε να μεταχειριστούμε τις συνειδητές μας σχέσεις αγάπης προς την πνευματική μας εξέλιξη, μαζί με τον αγαπημένο/η μας".

Όταν δύο άτομα συμφωνήσουν ότι θέλουν να πετύχουν μεγαλύτερη αυτογνωσία, αγάπη και πνευματική ανάπτυξη, τότε μπορεί να συμβούν καταπληκτικές βελτιώσεις στη σχέση τους. Aυτές οι αλλαγές δεν θα είναι άμεσες, ούτε χωρίς συγκρούσεις, πόνο και προσπάθεια. Aλλά τελικά, αξίζει αυτή η προσπάθεια.Aυτή η εργασία, καθώς θα προχωρούμε από τον φόβο προς την αγάπη, θα είναι σημαντική, διαφωτιστική και ο σκοπός της θα εκπληρωθεί.